Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1996 (nrs. 73-76)

[p. 159]

Anton Haakman
Een filiaal

Al jaren zoekt Greidanus een vrouw die niet onderdoet voor Anna Nieuwenboom.

Destijds is hij zijn ouders opgevolgd in de rustige kantoorboekhandel die zich in de Emmastraat bevond. Maar zodra het winkelcentrum werd geopend, nam zijn gloednieuwe Kantorencentrum daar een prominente plaats in, tegenover het voordelige warenhuis en een van de talloze filialen van de keten van drogisterijen; en naast de inloopboekwinkel en de alom vertegenwoordigde bazar.

Toen na drie jaar van voorspoed een soortgelijk voetgangersgebied werd ingericht in het nabijgelegen stadje B. stichtte hij daar een filiaal, en ook daarvoor wist hij een prominente plaats te bemachtigen, tegenover het voordelige warenhuis en de zaak van de drogisterijketen; en naast de inloopboekwinkel en de alom bekende bazar.

Tijdens de voorbereidingen in B. ontmoette hij een flinke vrouw die hem heel geschikt leek als levensgezellin en die hem ook ging beschouwen als een passende metgezel. Zij leek hem ook heel geschikt om zijn filiaal te bestieren.

Dat filiaal was naar hetzelfde ontwerp opgezet als de thuisbasis. Aan de vertrouwen wekkende herkenbaarheid van hun zaken was hun alles gelegen. Het ging om meer dan het rood-groene greka-logo. Alles moest eender.

Twee maal per week brachten ze samen de nacht door, beurtelings in zijn villa en in haar huisje in de kleine stad. Ze namen een vaardige etaleur in dienst, en telkens wanneer ze elkaar bezochten, controleerden ze of de etalages op identieke wijze waren ingericht. Altijd constateerden ze tevreden dat niet alleen de uitstallingen maar ook de interieurs volmaakt overeenstemden.

Toch bleek geleidelijk dat zij zich niet thuisvoelde in zijn royale villa en hij het benauwd kreeg in haar handige kleine woning. Daarom kwam Greidanus met het voorstel, nu de zaken zo goed gingen twee identieke en comfortabele villa's te laten bouwen, een in het stadje B. en een op de plek waar eens zijn zaak en die van zijn vader had gestaan, in de straat die nu Koningin Emmalaan heette en waar inmiddels geen winkels meer stonden maar een villapark werd aangelegd. Hun woningen werden in goed overleg ontworpen en ingericht naar beider smaak.

Daar hebben ze niet lang gewoond. Het hinderde hun beiden dat zij zodra ze hun huizen verlieten of de gordijnen openden een volkomen verschillende omgeving aantroffen. Hij zag bij haar aan de overkant ne-

[p. 160]

gentiende-eeuwse herenhuizen, zij keek vanuit zijn villa uit op moderne landhuizen met grote tuinen.

Daarom besloten ze beide winkels in beider winkelcentra uit te breiden met een ruim woonhuis erboven en erachter. Met enige moeite en na wat gezelligheid met een paar ambtenaren wisten ze de nodige vergunningen te bemachtigen en de aannemer aan het werk te zetten.

Ook in hun nieuwe woningen was alles eender. Zelfs hun sleutels pasten op elkaars deuren. Toen voelde Greidanus zich werkelijk thuis in het huis van Anna, en Anna wist soms 's morgens niet of ze alleen maar de trap hoefde af te gaan of dat ze met haar auto naar B. moest rijden. Jarenlang ging dat goed. Ze leken tevreden.

Maar op een dag kocht Anna in de belendende bazar twee identieke afwasteiltjes, een voor haar eigen huis en een voor dat van Greidanus, al wist ze niet of hij naar een afwasteiltje verlangde. De oranje plastic bak die precies paste in haar eigen gootsteen bleek net iets te groot voor die van haar geliefde. Zijn huis was blijkbaar een centimeter smaller dan het hare, en het verschil was kennelijk opgevangen in de keukeninrichting. Op het moment dat ze dat ontdekte moet er iets onherstelbaars zijn gebeurd.

Toen Greidanus eerder dan verwacht was teruggekeerd van een beurs in Frankrijk, waar hij een handig soort mappen - chemises, zo noemden ze ze daar - had besteld die in zijn eigen land niet te koop waren, trof hij in Anna's huis een man aan die zijn tweelingbroer had kunnen zijn. De man had er zo te zien zijn intrek genomen en zelfs een stoel verzet.

Nog steeds is Greidanus wanhopig op zoek naar een vrouw als Anna Nieuwenboom.