Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1991 (nrs. 53-56)

[p. 178]

Over de medewerkers

E. van der Starre (1935). Hoogleraar Franse letterkunde aan de Rijksuniversiteit van Leiden. Proefschrift over Racine et le théâtre de l'ambiguïté. Publicaties over schrijvers als Beckett, Sartre, Queneau en Yourcenar.

François Le Lionnais (1901-1984), Frans wiskundige en schrijver. Samen met Raymond Queneau oprichter van de OuLiPo. Auteur van o.a. Dictionnaire des mathématiques, Dictionnaire des échecs en Les nombres remarquables.

Jan Pieter van der Sterre is pianoleraar. Hij vertaalde van Queneau Le Chiendent, Les Fleures Bleues en Pierrot mon ami, waarvan de laatste twee binnen afzienbare tijd zullen verschijnen.

Raymond Queneau zie de inleiding van Jan Pieter van der Sterre. Van Queneau verscheen in vertaling: Zazie in de metro, Stijloefeningen, Een barre winter, Hondsgras. In voorbereiding zijn: De zondag van het leven, De blauwe bloemen, Pierrot mon ami.

Georges Perec (1936-1982). Zie ook Raster 53.

Philippe Lejeune is docent aan de Universiteit van Parijs. Publiceerde o.m. L'Autobiographie en France, Lire Leiris, Le Pacte autobiographique, Je est un autre, Moi aussi.

J.F. Vogelaar (1944). Recente publicaties: Terugschrijven (essays, 1987), Verdwijningen (kort proza, 1988), De dood als meisje van acht (roman, 1991).

Marij Elias (1960). Studeerde vertaalwetenschap Frans en Russisch.

Piet Meeuse (1947). Studeerde filosofie. Is redacteur van De Revisor. Publiceerde de essaybundel De slang die in zijn staart bijt (1987), en vertaalde werk van Hermann Broch, Paul Valéry en Francis Ponge.

Sjef Houppermans (1950) studeerde Frans aan de R.R. Groningen en promoveerde aldaar in 1982 op een studie over Raymond Roussel. Thans docent Moderne Franse Letterkunde aan de R.U. Leiden. Hij publiceerde o.a. over Raymond Roussel, Marguerite Yourcenar, Claude Ollier, Claude Simon, Renaud Camus en Alain Robbe-Grillet. Tevens schreef hij meer theoretische artikelen over psychoanalyse en deconstructie.

J. Bernlef (1937). Recente publicaties: De noodzakelijke engel (gedichten, 1990), Doorgaande reizigers (verhalen, 1990), Verborgen helden (de verhalen, 1991).

Robert Lowell. Geboren 1917 in Boston en in 1977 in New York overleden. Lowell debuteerde in 1944 met symbolische, gelaagde poëzie, sterk beïnvloed door religieuze symboliek. Hij werd beroemd door zijn in 1959 verschenen autobiografische bundel Life Studies. Hierna ontwikkelde zijn poëzie zich in dagboek-achtige gedichten die hij bundelde in bundels als Notebook 1967-68 en Day bij day (1977). Zijn poëzie heeft invloed uitgeoefend op het werk van dichteressen als Sylvia Plath en Anne Sexton.

Richard Wilbur. Geboren 1921 in New York. Wilbur studeerde aan de universiteit van Harvard. Behalve als een dichter gerenommeerd door zijn vakmanschap werd hij ook bekend als vertaler van Franse toneelschrijvers als Racine en Molière. Hij debuteerde in 1947 met de bundel The Beautiful Changes and Other Poems. In 1969 verscheen Walking to sleep en in 1988 zijn New and Collected Poems.

[p. 179]

Robert Creeley. Geboren 1926 in Arlington, Mass. In de jaren vijftig verbonden aan het Black Mountain College, een universiteit waar ook dichters als Charles Olson en Robert Duncan doceerden. Creeley werd in zijn werk beïnvloed door de eenvoud van de poëzie van William Carlos Williams. Zijn verzamelde gedichten verschenen in 1982.

James Merrill. Geboren 1926 in New York City. Merrill studeerde Engels aan Amhurst College. Maakte vele reizen naar Griekenland. De invloed van W.H. Auden op zijn werk was in het begin duidelijk. Later ontwikkelde hij een elegante, weinig nadrukkelijke stijl. Als ‘Jim’ komt hij voor in een gedicht van Hans Lodeizen. Tot zijn bekendste bundels horen Divine Comedies (1976) en Late Settings (1985).

Robert Bly. Geboren in 1926 in Madison, Minnesota. Bezocht de universiteiten van Harvard en Iowa. Hij werd bekend als oprichter van het tijdschrift ‘The Fifties’, dat een surrealistisch getinte poëzie voorstond, geënt op de Zuidamerikaanse poëzie die Bly uitvoerig vertaalde. In de jaren zestig was Bly actief in de demonstraties tegen de oorlog in Vietnam. Tot zijn bekendste werk behoren Silence in the Snowy Fields, zijn debuut uit 1962 en The Man in the Black Coat Turns (1981). In 1986 verscheen Selected Poems.

Frank O'Hara. Geboren in 1926 in Baltimore en overleden in 1966 ten gevolge van een auto-ongeluk op Long Island, New York. Met John Ashbery vertegenwoordigt hij de zogenaamde ‘New York School’, dichters die beïnvloed werden door de abstract expressionistische schilderkunst in de jaren vijftig. O'Hara was behalve dichter ook conservator van het Museum of Modern Art in New York. Hij debuteerde in 1952 met A City Winter waarin de invloed van het surrealisme duidelijk is. Later ontwikkelde hij een meer collage-achtige vorm van schrijven waarbinnen hij de complexiteit van het Amerikaanse stedelijke leven probeerde te vangen. Zijn The Collected Poems verscheen in 1980.

Gary Snyder (1930) studeerde antropologie en literatuur in Indiana. Hij brak zijn studie voortijdig af, oefende een groot aantal beroepen uit en werd halverwege de jaren vijftig een van de leidende figuren van de ‘San Francisco Poetry Renaissance’. Verbleef van 1956 tot 1964 in Kyoto, waar hij Zenboeddistisch onderricht volgde. Dichtbundels onder andere Riprap (1959), Myths en Texts (1960), A Range of Poems (1966), The Black Country (1967), Turtle Island (1974), Left Out in the Rain (New Poems 1947-1985) (1985).

John Ashbery. Geboren 1927 in Rochester, New York. Hij studeerde aan de universiteiten van Harvard en Columbia en verbleef van 1955 tot 1965 in Parijs waar hij o.a. kunstkritieken schreef voor de Europese editie van de New York Herald Tribune. Het Franse surrealisme heeft zijn werk in het begin beïnvloed. Later tendeerde hij, onder invloed van het werk van Wallace Stevens, naar een meer filosofisch getinte poëzie in een parlandostijl. Zijn Selected Poems verschenen in 1987.

Jan Eijkelboom (1926) werkte jarenlang als journalist, en debuteerde als dichter in 1979 met Wat blijft komt nooit terug. Als poëzievertaler maakte hij indruk met vertalingen van onder anderen John Donne, W.B. Yeats en Philip Larkin.

Peter Nijmeijer (1947), dichter en (poëzie)-vertaler. Publiceerde onder andere De lippen van Max Ernst (1974), De afstand tot (1976), Barrage (1981) en De sprong (1983). Hij vertaalde werk van onder anderen Enzensberger, Arp en Albee. Hij stelde in de Poetry International Serie de bundel Het dwingend verleden. Dertien moderne Ierse dichters samen en met J. Bernlef Iets dat te groot is om te zien, een bloemlezing uit de moderne Amerikaanse poëzie.