De rechthoeken die wèl op de foto staan.
De ingelijste trouwfoto's aan de muur.
De foto als herinnering die de echte herinnering allang vervangen heeft.
De foto als substituut van de herinnering.
Het plezier verstart tot een afgebeelde glimlach.
Onwrikbaar vastgelegd voor later. De afbeelding die de herinnering aan het plezier verdrongen heeft, die de plaats in het geheugen heeft ingenomen.
Als het waar is dat je even voor het sterven je leven in een flits aan je voorbij ziet gaan, dan zal die reeks beelden voor een deel bestaan uit foto's, compleet met lijsten en al.
Hier bestaat het land uit rechthoeken.
Afgebakend door rechte wegen, sloten, afrasteringen, heggen en windsingels.
Om dat goed te kunnen zien, moet je een hoger standpunt innemen.
Hup, de spoordijk op, of nog beter: het vliegtuig in.
Voilà!
Uitgemeten op de tekentafel door mensen die met de lineaal weten om te gaan.
‘Nieuw land, meneer, dus geen gezeur met bergen of slordige rivieren.’
Ze trekken hun lijnen en geven ze een naam.
De blauwe heten Trekvaart of Melksloot.
De zwarte heten Rijksstraatweg of Kerkepad.
Deze foto heeft ook een naam.
Een fotograaf zei mij dat ie de kut genoemd wordt.
Goed, daar staat ie dan. Haaks op het vlakke land.
Recht overeind.
Te mooi voor de achtertuin van Yab Yum.
Auteursrechtelijk beschermd
