Rein Bloem
Wallace Stevens: Notes toward a supreme fiction
Herfst 1988 formeerde De Verloren Tijd (de Amsterdamse kring) een vijfkoppige vertaalwerkgroep. De keus viel op een van de belangrijkste cycli van de Amerikaanse dichter Wallace Stevens, waarin hij de oneindig gecompliceerde verhouding verbeelding-werkelijkheid belicht, doorvorst, verbeeldt... Wonderlijke poëzie vol verheven gedachten en alledaagse interrupties, stoutmoedige beelden die ijlings plaats maken voor laconieke statements, duistere passages die wijken voor heldere uitspraken. De werkgroep kreeg er de handen aan vol en is er na legio drie-wekelijkse bijeenkomsten met huiswerk nog lang niet op uitgekeken of aan uitgewerkt.
Hier volgt nochtans de proeve van het eerste deel van Notes toward a supreme fiction, tien samenhangende gedichten. De vijf vertalers hebben elkaars vertalingen duchtig onder handen genomen en hadden wat betreft hun eigen werk ieder het recht één joker in te zetten: zo kon tenminste één vondst, wat de anderen ook opperden, overleven. Al die jokers zijn daadwerkelijk gebruikt. Wat in het laboratorium gebrouwen is, lijkt nog lang niet uitgekookt. Weerwerk is van harte welkom...