Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1984 (nrs. 29-32)

[p. 91]

Rein Bloem

Blikvang

Een berg te bewegen als een mens die nabij komt
en nooit nagenoeg.
Het bekennen van de weg die tegen de waterval ingaat
en optornt en een toevlucht laat liggen.
De kijker is haast een ontbreken en verte een tastzin.
Zij leggen zich neer bij de stenen aan de rand van
een ingedaald meer.
Eerder een zee van oorsprong, geen beginnen en geen
einde aan.