Tom Raworth
(geb. 1938)
Als één van de oprichters van de Goliard Press (hij vertrok toen Jonathan Cape de Press inlijfde) heeft hij aan de basis gestaan van vele poëzie-uitgaven. Een aantal invloedrijke bundels van amerikaanse dichters is dankzij zijn bemoeienissen bij het engelse publiek geïntroduceerd. De laatste jaren houdt hij zich echter nog alleen bezig met zijn eigen poëzie.
Hoewel ook zijn vroege gedichten zich, net als die van de popdichters, op een uiterste verstaanbaarheid richtten, begon hij zich later steeds meer toe te leggen op montage-achtige procédé's. waarin in het begin (ook letterlijk) alleen gaten in structuur en anecdote vielen (zoals ook concreet geïllustreerd wordt door de titel van zijn eerste bundel The Relation Ship), maar in zijn recente poëzie steeds meer ‘verborgen of gespatieerde naden’ (on)zichtbaar werden. Zijn recente gedichten zijn meer, wat hij noemt, ‘verklaringen en contradicties van momenten’, zonder een spoor van mystieke of Freudiaanse symboliek, maar wel steunend op een kubistische objectivering van droom en herinnering.
Raworth, in tegenstgelling tot dichters als Hill en Tomlinson geen product van public school of Oxford/Cambridge, ent zijn toon op de omgangstaal van de jonge working class en de Teds (rockers) van de eind vijftiger jaren. Citaten uit popteksten en films uit die jaren blijven zijn gedichten binnendringen. Hoewel hij formeel duidelijk beïnvloed is door de Black Mountain-dichters heeft hij, naar eigen zegggen, geen boodschap aan een intellectuele Olson omdat ‘ik werkelijk niet geïnteresseerd ben in het verwerken van overdreven kennis in mijn gedichten. Ik probeer juist het omgekeerde. Ik streef naar een totale leegte en kijk dan wat er binnen die leegte nog klinkt.’
Auteursrechtelijk beschermd