en omgeving - wordt een steeds witter
boek, de zon stijgt en schijnt
met zijn koud vuur over de uitgestrekte bladzijden.
De doden zijn cijfers, die rusten, die wervelen
als kristallen in de wind over de velden. Tot nu toe
wordt het aantal doden in vietnam geschat op
2 miljoen. Hier sterft bijna niemand
aan iets buitennatuurlijks.
De zweedse ekonomie doodt tegenwoordig
nog maar weinig mensen, in ieder geval
niet hier. Niemand voert oorlog
in ons land ter bescherming
van zijn eigen belangen. Niemand brandmerkt ons
met napalm ten bate van een feodale vrijheid.
In de 15e en 16e eeuw bestond er geen napalm.
De zon zoekt zijn middagstand.
Binnenkort is het maart 1965.
Iedere dag worden er meer mensen
gedood in usa'S weerzinwekkende oorlog.
De sneeuwvlokken op de foto
ten tijde van de laatste bombardementen
op Noordvietnam - hij stapte
in of uit een auto - vallen
al dichter over de witte bladzijden.
Steeds meer doden, steeds meer schoonpraterij,
tot alles ondergesneeuwd ligt
in die nacht die tenslotte
van licht verandert buiten voor de ramen.
(uit ‘ingrepp-modeller’, ingrepen-modellen, 1965)
Auteursrechtelijk beschermd