Raster. Jaargang 6

[p. 407]

5 gedichten uit:
Gerrit Kouwenaar
landschappen en andere gebeurtenissen

Plaats: ergens
handeling: hitte
dit is, dus gebeurt niet, men ruikt
een sardine, een dikke

zie ook de vliegen
als vliegtuigen vliegend
in de hitte die heet is
hoor ook de hitsige vliegen

beleef de aanwezige dingen
water is schaars is water
langzaam staat stil in hitte
verstil de aanwezige vliegen

bezing de exacte dikte
der ingeblikte sardine, weet ergens
hierin de zintuigen verzinnen
en overwinteren -

[p. 408]

 

Het lekkere eten verzuurt

 

het duurzame eten bederft op de vliering

 

het najaar drupt in de serre op tafel - liefste waar is

 

die bonte verkleurde rantsoenkaart?

 

 

 

de spaarzaamheid hurkt in de kast, likt

 

zich de tandwolf, kauwt op de krant, ruikt

 

om 11 uur smorgens de ersatz

 

 

 

in de krop nog wat vochtige korrels

 

voor als straks

 

de hemel op het erf valt

 

 

 

hopelijk halen althans de kinderen

 

het voorjaar -

[p. 409]

 

Toen dan op de zoveelste dag

 

het licht werd

 

het laat was

 

de bel ging, de buur

 

hem te na kwam, het hemd hem

 

een uur in de wind stonk, de post kwam

 

het tijd werd, de bel ging, keek hij

 

na idem zoveel jaar

 

op

 

 

 

zijn handen zaten nog vast, mijn hemel, op

 

de witte bladzij lag een zwarte bladzij, achter

 

zijn rug gaapte stilte, achter

 

zijn borst sprong een uurwerk, mijn hemel, hij was

 

in verpakking verpakt

 

 

 

hij schrok dus in het woord nu, u

 

mat een meter, schatte

 

de afstand schetste

 

een toekomst -

[p. 410]

 

Mijn keel sprak vannacht omdat ik ademde

 

papa, dat was een eigen

 

aardige gewaarwording

 

 

 

dus van de trap dalend ademde dus

 

omdat ik niet sprak

 

mijn keel papa vannacht, ik dacht

 

 

 

één ogenblik mijn kind sterft

 

zo maar dacht ik, maar het was

 

alleen een stukje vandaag in zijn slaap

 

dat in mij nasprak omdat

 

hij al morgen was en ik tegen die tijd

 

weg ben of was -

[p. 411]

 

Men is vandaag ontzettend onsterfelijk

 

het is eindelijk de echte heldere herfst

 

die er haast nog niet is

 

 

 

de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen

 

de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting

 

de grond ligt nog onder het gras

 

 

 

men rookt de zwarte sigaar van de dokter

 

men raakt bezweet door het werpen met darts

 

men drinkt zijn zevende glas

 

 

 

in een ligstoel later men stippelt

 

onder het genot van dit tijdstip

 

een reis uit

 

 

 

de reis voor de komende heldere winter

 

en men vindt met de pink weer die heldere weg

 

naar dat denkbeeldige eindpunt -