Raster. Jaargang 6

[p. 385]

Gyögy Rába (*1924)

Helm

Op een vers paard
opgeroepen uit de put van de nacht
en op een uur, een dolkstoot afstand
de verschrikking
schil en vlies zonder welke
nog naamloos het ontkiemend bestaan is
waarop geschiedenis gebouwd wordt
en waar de alledaagse pijnen
van de rechte weg
reiken tot het marktplein van de mensheid,
de naam het nummer
op het netvlies
en terstond dan tredend voor een ander pakhuis
een nieuwe vermenging op het kontinent.

[p. 386]

Legende

Na de dageraad, vóór het land van het
parelmoer: trappelende paarden in de ongehouwen
steen.

Van ongekreukte stilte naar het onweer, het
avontuur van onherhaalbaar gerucht.

De zoetheid van appels tussen het opsteken
van de wind en de stamper.

Steeds naar elkaar toe, en je gezicht is
nooit mijn spiegel, je klank ontglipt aan mijn
vingers.

Verzegelde lippen van aarde en kim:
invocatie zonder woorden.