Raster. Jaargang 6

[p. 218]

Redbad Fokkema

Een danklied

Vlaggetjes wapperend gaat alles voorbij:
moeder boent in tobbes camouflages af,
vader ruimt in helmgras vrolijk mijnen,
vogelvrij bewijzen Duitsers diensten. Soms
vliegt éen de lucht in, heeft zijn bekomst.
Wij gaan weer naar de School met den Bijbel.
Roest herstelt fietsen, Treur bemest gras.
Als weer Indisch Recht gelopen wordt
en ook nog Djokja valt, is alles vergeten
en de blijdschap volkomen.

[p. 219]

In die dagen

Neervallend op de hoeken der straten
roept nog mijn moeder hartverscheurend
allemaal pakjes als Lancasters voedsel
droppen, -manna natuurlijk. Het kon
bewaard, maar toch een werkelijkheid.

[p. 220]

De oude druk

In stukken ligt fries recht geordend
tot st. De fiches gaan met pijn een kistje in.
Een laatste pijp. Dan drijft de avond
binnen en komt ook zij met allerhande
de brave borst van a tot z verzorgen.
Aloude druk vangt aan in stilte van de
nacht. Bewegen morgen aan de wanden
borden met geweld en recht en tijd,
dan worden zij verhangen.