Raster. Jaargang 4

[p. 444]

Redbad Fokkema

Overtocht

Met de laatste trein in Holyhead
komen de Ieren aan boord. Geraas
van klokken in de keel en klanken
hard als hoesten weerkaatst
tot waar ik bij de paarden slaap.
Vannacht beteugel ik de wilde zee,
kan ik alle zee bevaren.
In de vroegte straalt de kust.

[p. 445]

De heilige stad

Monto, de nachtstad, is verdwenen
met de trams en Turkse baden. De zee
bij Sandymount is dichtgeslibd. Alleen
als op de ochtend van de 1e juni 1904
staat in Sandycove Martello Tower.
Zonlicht dartelt over de snotgroene zee
en nog ontwaken de bergen van Wicklow.

De namen van hen die met 300 pond
het symbool staande willen houden
zullen worden geschreven op de muur.
Geen wonder dat van de uiteinden der aarde
de ijveraars zich verzamelen in Kingstown.

[p. 446]

Een bedevaartslied

Lopend langs de stromende Liffey
kreeg ik maar even een lift
naar Clonmacnoise. Een hele service,
The Most Rev. G.O. Simms,
Ph. D., Doctor of Divinity,
Lord Archbishop of Dublin,
bediende er het woord in het gras
onder het kruis van Flan en der Schriften
was de bagage gelegd. Ook zongen wij.
Zeven gouden kerken in de zon
maken de mond wel open, geboeid
door het groen van heinde en ver
want achter Simms, kenner der boeken van Kells,
gleed over de Shannon met rode zeilen
een schip.

[p. 447]

1

Wie naar Aran gaat, weet wat hem te wachten ligt.
Inishmore, Inishmaan en Inisheer. Levende lijven
van Synge, uitlopers van Atlantis, Hy-Brasil,
waar voor vijf pond Iers gesproken wordt, grond
uit wier ontstaat, éen acre per jaar dor gras
voor schapen op de hoge rotsen van Dún Cathair.

[p. 448]

2

Tussen turven zittend zeil ik de legende binnen.
De Fir-Bolg roepen uit Kilmurvey, en Gaelic
waarvan ik niets begrijp, hijst me aan wal.
Van de landingsplaats ga ik naar de driesprong,
waar het huis staat dat uitziet op Dún Aengus.
Overal liggen currachs en ruik ik de poteen.

[p. 449]

3

Vissers met wie ik in de glazen staar, vragen
wat ik toch zie in hun rotsen. Zie ik wel ribben
van de magere Columbkille, de onvruchtbare aarde
der heiligen? Hoeveel erin liggen begraven
weet God alleen. Rijk maakt alleen de sweepstake
in Galway. Oh machtige Enna, zegen de paarden.

[p. 450]

4

Het zou wat mooi zijn als Aaron Aran had gedoopt
of de Leviathan hier een nier was kwijtgeraakt;
(quia ad similitudinem renis in animali se habet,
schreef Augustus MacRaiden (Magraiden) vergeefs).
Ard-Thuinn was Aran is Hoogte boven de Golven, -
Aragan an tuath glan-aolda, dat kalkheldere land.