Raster. Jaargang 3

(1969-1970)– [tijdschrift] Raster– rechtenstatus



[pagina 28]
Gerrit Kouwenaar \| Gedichten heden Men ontwaakt hondegeblaf dringt door een dun huidig najaar terwijl men ligt 's morgens te bed in het tweede huis geluk dat altijd het woord was, is het ook nu niet, men is sprakeloos bij gebrek, de dag is ontzettend helder, dit is een grens op deze basis de japanse transistor geeft een krachtige treurmars prijs, trommels en trompetten, die men ooit struikelend over zo'n holle schildpad vereenzelvigde met een leegte die in feite van vlees was: de muziek nam een ogenblik vorm aan en de vorm viel uiteen waar men bijstond een treurmars hoorbaar voor zover men niet dood is, komende uit een kortstondig geopende grond, makende nog even een mens, terwijl die mens omdat hij er was, er nu niet meer is -

[pagina 29]
waarvan men niet kan spreken ‘Waarvan men niet kan spreken daarover moet men zwijgen’Ga naar voetnoot* dus in feite slechts doenlijk in feiten, dus ondoenlijk in taal zonder ten minste dat onbepaald lidwoord: een liefde die zonder veel praten de wereld plat ligt als gras in de lauwe melk van de avond was de wereld een park vol kosteloze rozen jij en ik toen de vulkaan losbarstte toen de gemeenteraad door de knieën ging toen de koffiepauze aanbrak jij praatte voorbij je mond iets over de draad van ariadne, ik mij bevrijdend dacht dat ik stikte -

[pagina 30]
morgen weer een dag 1 Vandaag stilte geplet in taal / het na tuiten van zwarte knallen / onaf gebroken eenheid na eenheid compacte stilstand ontstaat / zelfs het wat te lange stromende boek, het krampachtige dagblad laten onophoudelijk bijna spelden vallen in stoom, de ballpoint ontploft haast maar ontploft niet
[pagina 31]
2 denkend 1 totaal: vereenzelviging met de tegenspeler: een oude fout denkend terwijl de ogen het zichtbare indampen: de graftafel met verlamde broodjes denkend het verteringsproces komt op gang het ingeblikt vlees vreet de blikopener denkend op deze wand de projektie ener dol draaiende filmlus over lekker schransen terwijl haast vanzelf verdubbelend in een dikke en een dunne
[pagina 32]
3 tersluiks dus ternauwernood waar genomen, nu toch weer beweging geweest, en weer een verleden daarmee ontzettend besmet het heden, praat er niet over men zou het vliesdunne papier vet maken zo koelt een kachel af, tikkend en in tijdnood, nog even en het ziet hier zwart van de slakken, nochtans nu als klap op de vuurpijl alsof dit moment niet verloren was lettertjes komen melden schaduwen van vaderlijke gleufhoeden, leugen achtige montage achteraf flashback die opzwelt opzwelt dus een ontploffing, toch kolossaal deze noodzaak der dagsluiting, maar eerst de wekker gezet -

[pagina 33]
men verheft zich Men verheft zich, in het ene oog de arend, in het andere het duifje, schuift met de hand van een lakei de gordijnen uiteen, gaat uit het raam gooien o.a. een lasso om te vangen vergeefs de prachtige nacht die men verwachtte is daar, een bedaagde inktmop dus fiks aan de arbeid, nieuw lint in de machine, betrekkelijk oude handen uit de mouwen, en maar smikkelen en pimpelen eet smakelijk! prosit! de wereld biedt zich aan op een vrij groot plat dienblad het bad loopt over / modder onwasbaar onveranderlijk zo vet dat voedzaam / alle vlees tot in de marge bekrabbeld / en nu maar luiden luiden de gouden tafelschel voor het toetje -

[pagina 34]
algebra voor beginners A die afkomt op b, als een geest uit het glas, zodat a's mond op z'n frans haast b's tong smaakt, dat in lucht althans denkbaar hallo hoera gezondheid wensend gemompel, muizend het dagelijks menu dat b er is nog steeds maar wie? de doorsnede van Kok? het principe van zijn fornuis? of gindse gekreukte heuvels waarop geen huis viel te bouwen? zelfs geen bijkeuken? ook toen al schaduwen taal, bollend onder bedenksels dezelfde bruikbare longen, dezelfde mollenogen maag, thans wat meer geletterd en omgekeerd: steeds witter soms ill of egaal ring ring: viel het musje tenslotte? het menu niet goed? nee nee a is elders noch hier; waarom ook zou a? en de vraag allicht blijft: is a het of b waarnaar b danwel a het oog richt
[pagina 35]
a krijgt die spiegel nu zodra a b aanroept, twee zelfs, te weten één voor 't verlies in een huis -

[pagina 36]
verzadigd Verzadigd dus haast stilstaand stelt men zijn graf uit, stelt de klok op morgen inmiddels al jaren vandaag en vaag wadend door jeugdsneeuw oudejaarsavond waldorf salade engelenhaar de griekse natuur spons vanwege het eeuwige brandgevaar rekt men zich uit en zit zeker van niets of zoiets even geletterds als waarheid respectievelijk etcetera gapend onherroepelijk komt dan in 78-toerenplaten in plaatkoeken kookboeken katers het nagelatene en het gedane naar willekeur te verwisselen, verwrikt men in letters nu hier dit, het vlees des geestes, ziet overziet men foto's met echo-effekt, maar slaap gaat verliefd onder de ontredderde eettafel zwijgzaam geen speld / bij voorbaat bepaald door denkbaar gerinkel / geen hond leeft terwijl verantwoordt zijn likken
[pagina 37]
hoe mild denkt men hoe duurzaam onaf gebroken leeft men / pang / dit voortdurend fikkende mensenvet / pang / vloeibaar als meel / pijnloos / pang pang / opstaande opgaande licht makend dovend / lachende: ping! de wekker! de wekker!

[pagina 38]
circuit Tijd zo'n circuit, en men zag die pijlen niet goed, sorteerde niet goed voor maar veel effekt, de schade ligt jarenlang krom, ofwel een snelweg tussen links en rechts, ha ha, ofwel een korte keffende claxon als er nacht is en mist, wij weten er niets van alleen dat alles op tijd moet weten wij zeker: 7 uur 3 gaat de trein en de thee is te heet, en te 12 uur 10 als men juist de krant leest is daar eensklaps een hand die zich vanbinnen omdraait te laat is het altijd, geniet dus bijvoorbeeld van lekkere honger, substituut van wat de censuur zou schrappen als het vlees weer woord werd -	voetnoot* Wittgenstein, Tractatus / 7

Vorige Volgende

Raster. Jaargang 3

Gerrit Kouwenaar | Gedichten

heden

waarvan men niet kan spreken

morgen weer een dag

men verheft zich

algebra voor beginners

verzadigd

circuit

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs