|
| |
Dat slot van desen boec
Aldus hebstu inden voerscreven dinghen dat leven ons Heren Ihesu Cristi, dat veel gheordiniert is in oefeninghe der ghedachten. In welken leven hi ons onsalighen alte zeer troest ende ons armen sondaren hope ghevet, want om der sonder wille is hi mensche gheworden, ende mit hem heeft hi ghaern gheweest, ende voer die sonders heeft hi inder doot sinen Vader ghebeden, ende ten lesten en veronwaerde hi niet om der sonder wille te sterven. Ontfanct dan waerdelic, ghaern ende blidelijc dat hier voerseit is, ende en wes niet traech mit alle dijnre devocien, bliscappen ende sorchvoudicheden daer in te wanderen, want dit is dijn wech ende dijn leven, dit is een fundament, daer du een groet timmert op stichten moechste. Ende hier of moetstu beghinnen, is dattu totten hoghen climmen wilste, so alstu voer inden beghinne sien mogheste.
Want dese ghedachten des levens ons Heren Ihesu Cristi en spiset niet alleen die sielen suetelic, mar si seyndense tot meerre spisen. Want dit sijn die dijnghe die onse Heer bedreef inden vleische, mar veel hogher ist hem inden gheest
| |
| |
aen te sien, daer du bi deser ledder toe comen mogheste. Mar in deser meditacien sel men hier en binnen bliven. Ende die gheen die tot meerre contemplacien climmen, en sullen nochtan dese niet laten alst stat of tijt is, want anders schenen si dese te versmaden, dat grote hoverdie waer. Want Sinte Baernaert, die van hogher contemplacien was, dese nummer en liet, ghelike alstu voer hebste inden beghinne. Wander dan ghaerne mit onsen Heer Ihesum, daer alleen rust ende vrede in is, ende pijn di sijn leven als een ewangelie in dijnre herten te setten, waer of Sinte Bernaert aldus seit: "Ganc ende keer ende wendi di om ende kier di weder om, ende du en sulste ghenen vrede of ruste vinden dan in Ihesum alleen. Daer om, wilstu rusten, so set Ihesum als een teyken op dijnre herten, want hi sacht is ende alle dinc sacht maect."
Ende op dattu te meer hier toe verwrect wertste, ende dit boec inden name ons Heren Ihesu Cristi, die een gheteikent boec is, ghesloten ende gheteikent werde, so merke wat dese selve leraer Sinte Bernaert seit van desen salighen name Ihesus op dat woert inder Minnen boec: "Dijn naem is een uut ghegoten oly.": "Sonder twivel het
| |
| |
is een ghelikenisse twisschen dien oly ende des brudegoms name, ende die Heilighe Gheest en heeft sonder reden dat een den anderen niet gheliket. Ic segghe dat si gheliken in drien manieren, of ghijs niet bet en hebt: Die oly lucht, hi voet ende sachtet. Sich oec nu vanden name des brudegoms, die lichtet in dien dat hi gheprediket wort, hi voet als men daer om dencket ende hi saftet ende salvet als hi aen gheroepen wart. Laet ons nu van elken wat segghen. Waen waendi dat so haestighen ende so groten licht des gheloven inder werelt quam anders dan vanden ghepredicten naem Ihesu? En heeft ons onse Heer niet gheroepen inden lichte deses naems tot sinen wonderliken lichte, van welken licht wi verlicht warden ende sien dat licht in desen licht, also dat die apostel Paulus tot ons spreken mocht mit rechte: Ghi waert biwilen duusternisse, mar nu si di een licht in onsen Heer? Ende die naem Ihesu en is niet alleen een licht, mar oec een spise. En wortstu niet also dicke ghesterct, als du dencste om den naem Ihesu? Wat mach die mensche dencken, daer sijn herte so vet of wert? Wat vermaect so dien veroeffenden sin, wat sterct so die craften, wat regiert so guede ende eersame seden, ende wat voet soe die reyne begheerten? Alle spise der sielen is dor\re,
| |
| |
is si niet begoten mit desen olye, ende is onsmakende, ist dat si mit desen soute niet en is ghesouten. Ist dattu scriveste, het en smaect mi niet, het en si dat ic daer lese Ihesum. Ist dattu disputierste of sprekest, het en smaect mi niet, daer en ludet Ihesus. Ihesus is honich inden monde, een suete sanc inden oren, onsprekelike bliscap inder herten. Die name Ihesu is oec een medicine. Want is juwer enich bedroeft, ist dat hem come inder herten Ihesus ende uut der herten inden monde, altehants als dat licht des woerts op ghegaen is, so vliet alle donckerheit ende die claerheit coemt weder. Valt yemant in sonden ende loept voert totten stricken des doots overmids wanhope, ist dat hi aenroept den naem des levens, en sel hi altehants niet dat leven weder gripen? Wien bleef ye voer dat aenschijn des heilighen naems: hardicheit der herten, laeuheit der cleynmoedicheit, toernicheit des ghemoets of qualinghe der traecheit? Dien bi naturen die fonteyne der tranen verdroghet was, aen riep hi den naem Ihesu, hem ontspranc altehants een vloet, die vruchtbaer was ende suete. Wie was ye in periculen begaen of bedruct, aen riep hi den naem deser craft, hem en wart te hants een betrouwen ghegheven ende alle vrese van hem verdreven. Wye was ye bevanghen in twivelen,
| |
| |
dien inden aenroepen des claers naems die sekerheit niet en openbaerde? Wie mistrouwede ye in wederstoet, ende altehants verghinc, wast dat hi aenriep den name der hulpen, dien starcheit ghebrac? Sonder twivel, dit sijn suycten ende quellinghen der sielen, ende dat is een medicine daer teghens. Ten lesten ist gheoerloft dit te proeven. Hi spreket doer des propheten mont: "Roept mi aen inden daghe der tribulacien; ic sel di daer of helpen ende du sulste mi eren." Niet en dwinghet so dat gheruusch des toerns, niet en saftet so die opblasinghe der hoverdien, niet en gheneest so die wonden des nijts, niet en bedwinct soe die vloet der oncuusheit, niet en lesschet so dat vuer der quader begheerten, niet en tempert so den dorst der ghiericheit, niet en verdrivet so die joecte alre onreynicheit. Voerwaer als ic noem Ihesum, so sette ic mi voer enen mensche, die sachtmoedich is ende oetmoedich van herten, guedertieren, sober, reyn ende ontfermhertich, ende van alre eersamheden ende heilicheden claer schinende, ende die selve is almachtich God, die mi mit sinen exempel gheneset ende mit sijnre hulpen sterct. Alle dese dijnghe hebben gheluut in mi als ic hoer
| |
| |
den naem Ihesus, want ic neme mi exempel van hem als van enen mensche, ende hulpe als van enen almachtighen God. Die menscheit is mi als duerbaer specie van crude, die moghentheit is mi, daer ic van desen cruden een confeccie of make, wilker ghelike negheen aersater maken en mach. O mijn siele, dese electuarie hebstu besloten inden vate des namen Ihesus, dat seker een salich naem is, welc name nummer enigher suucten onhulpelic ghevonden en wert. Dese name sel di altoes inden schoet ende inder hant wesen, in wilken name al dine sinnen ende werke ghestort sullen warden. Want du wortste hier toe ghenoet, daer hi spreect: "Set mi als een teyken in dijnre herten, als een teyken in dinen armen." Aldus hebstu den name Ihesus in dinen armen anderen luden mede te hulpen te comen. Ende du hebste den selven name in dijnre herten, daer du dine werke ende dijn sinne in onthouden mogheste, dat si niet en vervulen, ende of si vervult sijn, daer duse mede ghenesen mogheste." Amen. Amen.
Ghescreven int jaer ons Heren .m.cccc. ende .ix. op des heilichs cruus avont, alst verheven wart.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd