Pseudo-Bonaventura-Ludolfiaanse leven van Jesus

Te prijmtijt. Dat .xxx. capittel

Te prijmtijt sulste dencken mit droever herten, hoe dat die princen ende die meesten des volcs des

[fol. 145v]

morghens vroe vergaderen tot Cayphas ten rade ende deden daer onsen Heer so ghepijnt brenghen. Ende nae veel verdriets dat si hem noch deden, als men vermoeden mach, des ghelijcs als si des nachts ghedaen hadden, so brochten si hem, ghebonden sijn hande, tot Pylatus' huus des rechters mit vele confusien ende lasters, ende als men seit mit eenre veter om sinen hals, die men daer na in Iherusalem den pelegrime plach te toenen, die van groter devocien die om horen hals deden. Ende onse Heer volghede, als of hi schuldich waer, al was hi dat alre onnoselste lam.

Ende als men dus in allen straten van Iherusalem seide dat onse Heer Ihesus ghevanghen was, ende dat vernam die bedroefde moeder, so wart si gheleit mit ondenckeliken rouwe ende weninghen van horen susteren, ende quam als doot om te sien hoer kint. Ic wane dat alle diese saghen, segghen mochten: "Och, wat verdriet heeft dit guede wijf! Waer heeft yemant des rouwen ghelijc ghesien?" Ende als si ende die gheen die mit haer quamen, hem aldus saghen ghebonden, ghepijnt ende bespoghen, van allen menschen versmaet, van sinen jongheren ghelaten, sonder alle hulpe ende troest, soe

[fol. 146r]

smadelijc van so veel volcs leiden, mit wat rouwen si bevanghen waren waer niet te segghen. Ende als si malc anderen saghen, so was daer groete rouwe hem beiden, want onse Heer wart seer ghepijnt van medeliden, dat hi hadde tot sinen vrienden ende sonderlinghe tot sijnre moeder, want hi wiste dat si bedroeft was totter verscheidinghe der sielen vanden lichaem. Ende aldus wart onsen Heer over al sijn rouwe ghemeerret, want hi den rouwe sijnre moeder ende der sijnre sijn achte te wesen. Ende si volgheden hem van verre, want si bi hem niet comen en mochten. Merc ende sich eernstelijc dese dijnghe aen bi sonderlinghe, want si vol medelidens sijn.

Si brochten dan onsen Heer Ihesum in den gherecht huse, mar si en ghinghen daer selve niet in, op dat si niet besmet en worden ingaende in eens heydens huus, mar sie gaven sijn siel enen onbesneden honde te verslinden. Dencke, doe hi dus ghebonden ende ghepijnt in ghinc, hoe si alle op hem saghen ende seiden hem bespottende: "O Ihesu, bistu hier oftu een prophete waerste? Hoe en versaghestu dit niet?" Al sulke woerde ende veel deser ghelike mochten hem segghen die vermalediden. Ende want die Joden in deser uren te ga\der

[fol. 146v]

quamen om onsen Heer te oordelen, die een rechter is der levender ende der doden, daer om so comen alle goede lude tot deser tijt als ter primen tijt ter kerken Gode te belien ende te loven. Doe viel Judas in mishope ende ghinc en wech ende verhenc hem selven mit enen stricke, waer of die leeraer Sinte Iheronimus seit, dat Judas onsen Heer meer vertoernde in dien dat hi hem selven verhinc dan in dien dat hi onsen Heer verriet.

Ende als onse Heer Ihesus inden rechthuse was, ghinc Pylatus uut totten Joden, vraghende, wat wroeghen dat si hadden teghens desen mensche, ende ghinc weder in. Ende als hi gheen sake in hem en vant, so ghinc hi anderwarf uut tot den Joden. Ende als hi vernam, dat onse Heer van Galileen was, sende hi hem tot Herodes, ende doe wart een groet gheloep des volcs hem volghende. Ende doe wart Herodes mit Pylatus versoent van dien dat Pylatus die van Galileen hadde doen doden, daer wi voer of ghesproken hebben, want Herodes zeer verblijt was, hopende wat van sinen miraculen te sien. Mar onse Heer stont voer hem, ghebonden als een sachtmoedich lam, ende Herodes en mochte noch miraculen noch woert van hem crighen, ende daer om achte hi hem een sot te wesen ende ver\smaden

[fol. 147r]

ende deden in spotte cleden mit enen langhen witten clede, ende also bespot sende hi hem weder tot Pilatus. Ende aldus siestu dat onse Heer niet alleen een quadye gheacht en is, mar oec een sot, dat hi al duldelijc verdroech.

Sich hem hier nu aen, als hi gheleit wart ende weder gheleit, dat hi ghinc scamelijc, dat aensicht neder ter aerden ghesleghen, horende alle den laster ende smadenisse ende dat roepen, ende bi aventueren dat hi gheworpen wart mit stenen, mit slike ende mit onreynicheden. Ende denc hoe dat hi die heilighe voete te broken hadde, want si hem mit groter haesten leiden ende weder leiden mit bloten voeten gaende. Sich oec sijn moeder ende hoer vriende mit onsprekeliken rouwe gaende nae van verren ende dit siende, ende denc hoe ghaern du hem helpen soutste ende di in hoerre droefheit mit hem versellen.