Het prieel der gheestelicker melodiie

☞ Van Godts weldaden,

Op de wijse: Al lijd’ ick druck, &c.

O Vader Godt van hemelrijck
Men vont noyt Vaders ws ghelijck
Al hier op deser eerden:

[p. 193]

 

Wy zijn ghemaeckt van eerd’ en slijck,

 

En stof van kleynder weerden.

 

 

 

Ick danck’ v Vader bouen al,

 

Want v weldaden in’t ghetal

 

Sijn groot en seer verheuen:

 

V eeuwelick ick louen sal,

 

Hier en in d’eeuwich leuen.

 

 

 

Een redelijck dier ben ick hier,

 

Mijn Siel’ is op een schoon manier

 

Al naer v beelt gheschapen:

 

Och dat my tot het eeuwich vier

 

De Mooren niet en rapen.

 

 

 

Ick ben oock door het doopsel soet

 

Een erfghenaem van d’eewich goet,

 

D’welck Adam had’ verloren:

 

Daer wiert ick vry van Adams boet,

 

Om dat ick wiert herboren.

 

 

 

Ick swoer daer af den duyuel quaet,

 

En alle sijnen boosen raet:

 

Voorts soo heb ick ontfanghen

 

Den naem van een Christen soldaet,

 

Dat is al mijn verlanghen.

 

 

 

Ghy zijt hier bouen maten milt,

 

Ick hebb’ ontfanghen eenen schilt

 

Al teghen mijn vyanden:

 

Want door v graci’ als ghy wilt

 

Breeck’ ick des vijants tanden.

 

 

 

Daer is een ander Sacrament

 

Den Christen menschen wel bekent,

[p. 194]

 

Een Sacrament ghepresen,

 

‘Tis v lichaem seer excellent,

 

Om mijn Siel te ghenesen.

 

 

 

Oock gheeft ghy my v dierbaer bloet,

 

Als eenen precieusen vloet,

 

Om mijn schult te betalen:

 

‘Tis al uyt liefde dat ghy doet,

 

Om my by v te halen.

 

 

 

Ghy hebt ghesmaeckt die bitter doot,

 

Met alsoo veel tormenten groot,

 

En veel versmaede dinghen:

 

Aent cruys daer hinckt ghy naect en bloot

 

Om my by v te bringhen.

 

 

 

Ghy zijt verresen triomphant,

 

In glorie seer abondant

 

En ten hemel ghevaren,

 

Al tot dat soete Vader-landt,

 

O Heer’ oft wy daer waren.

Peyst om d’ure. L. De G.