Het prieel der gheestelicker melodiie
(1617)–Anoniem Het prieel der gheestelicker melodiie–
Auteursrechtvrij
[pagina 150]
| |
MEnschen ghierich van aerde
Die vergaert schat en goet,
Merckt dat oudt, ionck gheiaerde
Al t’samen steruen moet:
Elcx sterf-dach die sal kommen:
Leeft soo ghy steruen wilt:
Wat baet dan’t ghelt by sommen,
Als v naeckt ‘thelsch verdommen:
De doot en vreest gheen schilt.
V lichaem moet in d’eerde
Ghy moet scheyden van hier:
De wormen, uyt onweerde,
En souden gheensins schier
V lichaem dan ontberen,
Voor v rijckdommen al:
V vleesch sy heel verteren:
Wat baet ‘tgierich gheneren
Als ghy komt in misval.
| |
[pagina 151]
| |
V vrienden van ghelijcke
Sijn oock alsoo ghesint,
Soecken v goet seer rijcke,
D’welck van haer wort bemint:
Sy doen v haest begrauen,
Den rou’ is in haer kranck:
Wat helpt dan ’t gierich slauen,
Als men ter hell’ moet drauen.
Daer eeuwich is soo lanck?
Ist dat ghy dan in handen
Valt vanden Sathan quaet,
Die sal v eeuwich branden
Met pijnen desolaet:
Hy en soud’ oock niet gheuen
V lichaem, dat hy quelt,
Voor al u schat verheuen,
Maer eeuwich moet ghy beuen
Onder Sathans ghewelt.
Daerom wilt v bekeeren,
Eer de doot komt subijt:
En vreest ‘toordeel des Heeren,
Dat ghy dan gheen verwijt
Vanden Heere moet hooren,
Als ghy voor hem sult staen,
Gaet van my, met verstooren,
Al met die helsche mooren,
In’t eeuwich vier seer saen.
Bekeert uyt liefden zede,
Wilt ghy eens zijn verheucht:
En deelt den armen mede:
Doet goet, en volght de deucht
Wie den armen bequame
| |
[pagina 152]
| |
Herbercht, kleet, laeft, en spijst,
Doet sulcks Christus lichaeme,
Als sijn leden eersaeme:
Sulck werck Godt altijdts prijst.
Princen van alle staten
Weest doch al wel bedacht:
Doet oly’ in v Vaten,
V Bruydegom verwacht:
Op dat ghy met de blijde
Eens naer maels hooren meucht,
Komt ghy ghebenedijde,
Komt naer soo langhen strijde,
Besit des hemels vreucht.
Selden tijdt sonder strijdt. |
|
