Het prieel der gheestelicker melodiie
(1617)–Anoniem Het prieel der gheestelicker melodiie–
Auteursrechtvrij
[pagina 143]
| |
Noyt wel gheweest van v gheloont:
Ick mercke dat ghy v dienaren
Met veel ydel beloften kroont.
Ick, etc.
De VVerelt.
Mijn dochter dus niet en verflaut,
Maer wilt by my perseuereren:
Met troost wort ghy van my bedaut,
Ick kan v wel recompenseren
Met rijckdom groot, niet om sommeren,
Ick ben een Heere, dit versint,
Die elcken-een kan contenteren,
Die my dient, lief heeft, en bemint.
Die, etc.
De Dochter.
Werelt my dunckt dat v ghelaet
Vol valscheyt is, en loose seden:
Want ghy met leughens omme gaet,
V rijckdom is al ydelheden:
Dies werelt laet my nu met vreden
Dienen Godt mijnen Heere groot:
Al had ick Cresus schatten heden,
Wat baetet dan als komt de doot.
Al, etc.
De VVerelt.
Hoe? wilt ghy peynsen om de doodt?
Ghy zijt noch ionck, stelt sulcx besijden,
T’is noch in tijdts, ten is gheen noot:
Wilt v noch vrij met my verblijden:
Neemt v ghenoechte langhe tijden,
Danst, singht en springht, want t’is noch vroech:
Wat wilt ghy v soo seer besnijden,
Als ghy oudt zijt’ is tijdts ghenoech.
Wat, etc.
De Dochter.
Is’t vroech oft laet (werelt) elck moet
Steruen, en rekeninghe gheuen,
Voor Godt den Heer’, van dat elck doet,
| |
[pagina 144]
| |
Soo langh’ als wy ter werelt leven:
O werelt vol bedroch beseuen,
Wel hem die uwe wercken vliet:
Als ick voor’t oordeel Godts sal beuen
Ghy en sult my beschermen niet.
Als, etc.
De VVerelt.
Och arme dochter ghy zijt wel
Verdoolt, door alsulcke ghedachten,
Dat ghy my vliedt, en valt rebel,
Versmaet mijn rijckdom groot van machten:
Komt, komt, en wilt gheen vreucht verachten,
Ghebruyckt den tijdt ieuchdich present:
Als v de doodt eens sal versmachten,
Tis my al eens waer ghy belent.
Als, etc.
De Dochter.
Och valsche werelt loos gheueynst,
Wijs is hy die sulcx kan aenmercken:
Die om sijn arme siele peynst,
Die sal hem wachten van v wercken:
Wel hen die haer in deuchden stercken,
En dienen Godt aen elcken kant,
En vreesen (t’zy leecken oft klercken)
Te kommen inden helschen brant.
En, etc.
De VVerelt.
Gaet dan van my, aldaer ghy wilt
Verlaten, nu en t’allen stonden:
Maer siet toe dat v niet en schilt,
Als ghy sulk arme zijn beuonden,
Versteken (vaet wel mijn vermonden)
Troosteloos, oock wat v gheschiet,
Deruen mijn vreucht seer soet om gronden,
Sult ghy, en leven in verdriet.
Deruen, etc.
De Dochter.
Werelt, daer en vraech ick niet naer:
| |
[pagina 145]
| |
Want die wilt in Godts vrientschap wesen
Moet lijden hier, ‘tis openbaer,
En vande werelt zijn verknesen:
Dus wil ick my keeren midts desen,
En volghen Iesum mijnen Godt,
Draghen het Cruys met hem ghepresen,
En leuen soo naer sijn ghebodt.
Draghen, etc.
Adieu dan werelt vol misgrief,
Adieu ick laet v teene gader:
Volghen wil ick Iesum mijn lief,
Die aen ’t cruys heeft uyt liefden ader
Voor my ghepaeyt zijn hemels Vader,
Hy sal my leyden byder handt,
Als sijne bruyt, hy komt my nader,
Hy leydt my naer sijn Vaders landt.
Als zijne, etc.
Selden tijdt sonder strijdt. |
|