Het prieel der gheestelicker melodiie
(1617)–Anoniem Het prieel der gheestelicker melodiie– Auteursrechtvrij
[pagina 79]
| |
Wt haer is een schoon blomm’ gegroeyt,
Die ons met haren reuck besproeyt,
Als een fonteyn’ die ouervloeyt,
Die, etc.
Een wonder saeck’ is openbaer,
Een maecht is moeder nu voorwaer:
Die Godtheyt en die menscheyt klaer
Vereenicht zijn beyde te gaer.
Die, etc.
Het vvoort dat is nu Vleesch certeyn,
Gheboren van eenmaghet reyn:
Hy heeft ghewoont met ons ghemeyn,
Daerom verblijt v groot en kleyn.
Hy, etc.
Een blijde maer wordt ons verklaert,
Een suyver maghet heeft ghebaert
Den Sone Godts van hoogher aert,
Komt en aenbidt hem onveruaert,
Den, etc.
Int kribbeken is hy gheleyt.
Met alsoo groot’ ootmoedicheyt:
Hy is, soo die Schriftuere seyt,
Een Heer van alle heerlijckheyt.
Hy is, etc.
Godts Engels voor sijn aenschijn staen
Sy zijn hem altijts onderdaen:
Wy die met sonden sijn belaen,
T’is recht dat wy hem bidden aen.
Wy, etc.
Als nu soo komt den herder koen,
Die daer sijn schaepkens sal behoen.
Hy sal haer voen met weyde groen,
En gheuen dat haer is van doen.
Hy sal, etc.
| |
[pagina 80]
| |
T’is nu voorwaer den saoeten tijdt,
In welcken dat wy zijn verblijt,
Met dit kleyn Kindt ghebenedijt,
Dat ons van sonden heeft bevrijt.
Met, etc.
Dit Kint ghy elck wel prijsen meucht,
Want t’is schoon en vol aller deucht:
Dus singht hem een schoon liedt met vreucht,
Soo wort sijn moeder oock verheucht.
Dus, etc.
|
|