Het prieel der gheestelicker melodiie
(1617)–Anoniem Het prieel der gheestelicker melodiie–
Auteursrechtvrij
[pagina 13]
| |
Op de vvijse: Fortune helas pourquoy.
LAet ons met lof en sanghen
Verblijden onsen gheest,
Ende inwendich aenhanghen
Godts lieue Moeder eest:
Sy is der maechden keest,
End’ in al ons misval
Naest Godt helpt syns meest
In dit traenvloedich dal. Sy is, etc.
| |
[pagina 14]
| |
Deur het Serpent vol listen,
Met sijnen boosen raet,
Ons’ Ouders, die eerst misten,
Wrochten derf-sonde quaet:
Maer deur het hemels saet
Van dese Moeder fijn,
Den hemel open staet,
Vry van t’Serpents fenijn.
Maer, etc.
Tot Abraham verduldich
Wiert gheseyt, niet en sucht,
V saet wert menichfuldich
Als sterren inde lucht:
Dit gheschiet deur de vrucht
Deser Maeght wijs ghesint,
Want t’gheloof onbeducht
Maeckt elck Abrahams kint.
Dit, etc.
Abigail met reden
Deur een minsaem present
Stelde David te vreden,
Haer huys bleef ongheschent:
Soo dese Maghet ient
Deur haren Sone soet
Heeft Godts thoorn afghewent,
Hy is ons vader goet.
Soo dese, etc.
Deur Esthers seer goet spreken
Wert s’Conincx will’ ontseert,
Heur volck is troost ghebleken
Aman die wert onteert:
Soo zijn wy nu vermeert
Deur Maria vernaemt,
Godt is tot ons ghekeert,
| |
[pagina 15]
| |
Den vijant blijft beschaemt.
Soo zijn, etc.
Oock Iudith by ghelijcken
Sloech ‘thooft des Heydens Vost,
Sijn heyr dat moeste wijcken,
Bethuly wert verlost:
Maer deur dees Maghets bost
Is vromer feyt ghewrocht,
T’heeft Sathan t’hooft ghekost,
De doodt is t’onder brocht.
Maer, etc.
Sy is t’Vlies Gedeonis,
Diet gheestelijck aenschaut,
Den Tempel Salomonis,
Verciert met louter gout:
Want Godt heeftse bedaut
Met gratien voorwaer,
En sijn woonste ghebaut
In haer lichaem eerbaer.
Want Godt, etc.
Soo den Enghel ghesonden
Godts wil’ heur heeft ghewaecht
Sy seyd’ in korte stonden,
Al was sy dies versaecht,
Siet hier s’Heeren dienstmaecht,
My gheschie naer v woort:
D’antwoord’ heeft Godt behaecht,
Sy ontfinck rechte voort.
Siet, etc.
Als een Eenhoorne reene
Gheiaecht deur liefde groot,
Soo wert Godts Soon alleene
Ghevanghen inden schoot
Van dese Maeght minoot,
| |
[pagina 16]
| |
Soo voortijts was voorseyt:
Wy haddens alle noot,
Tot onser salicheyt.
Van dese, etc.
Ghelijck de doorn’ int wilde
Die Moyses sach int vier,
Den brant hem niet en schilde,
Maer bleef groen ende fier:
Soo bleef die maeght alhier,
En wert moeder bedacht,
Deur Goddelick bestier,
Buyten naturen kracht.
Soo bleef, etc.
Peyst hoe haer hert vermeyde,
Als sy t’kindeken sach,
Als sy’t in doecxkens leyde,
Alst heur gaf eenen lach:
d’Enghels deden ghewach,
En d’herderkens by dien
Het kint dat al vermach
Aenbaden op haer knien.
d’Enghels, etc.
O suyver Maecht en Vrouwe,
O weerde Dauidts ranck,
O roos’, o schoon kerssouwe,
O hemelschen inganck
O hoop’ in ons verlanck,
O morghen sterre claer,
Neemt in danck onsen sanck,
Bidt voor ons allegaer.
O hope, etc.
|
|