Het prieel der gheestelicker melodiie

Noch een ander Liedt tot Godt den Heyligen Gheest

Op de vvijse: Aenhoort ghy maechden reene.

[p. 11]

WIlt tot ons neder dalen
O Schepper Heylich Gheest,
Besoeckt met uwe stralen
Onse herten foreest:
Vervult in dese feest
De sielen van v knapen
Met gracy aldermeest,
Die ghy selfs hebt gheschapen.

Ghy wort ghenoemt ghepresen

Den Trooster inden noot,
Godts gaue uytghelesen,
Sonder v zijn wy bloot:
Ghy zijt teghen de doot
De levende fonteyne,
Een vier, een liefde groot,
Des gheests een salve reyne.

In gauen seuen voudich

Sijt ghy der deuchden vloet,
En den vingher behoudich
Van Godts rechter-hant goet,
En van den Vader soet
Belofte sonder salen,
Die onse tonghen doet
Spreken, en ciert met talen.

[p. 12]

 

V licht wilt toch ontsteken

 

In onse sinnen vijf,

 

V liefde laet door-breken

 

Ons herten hart en stijf:

 

Wilt oock door v bedrijf

 

Verstercken en vast maken

 

Ons lichamen catijf

 

In Goddelicke saken.

 

Den vijant wilt verdrijven

 

Van ons breet ende wijt,

 

Den peys wilt doen beklijven

 

Met Godt, tot s’vijands spijt,

 

Op dat wy wel bevrijt

 

Door v met aller vromen

 

Nu en tot aller tijt

 

Alle quaden ontkomen.

 

Maeckt dat wy door v binnen

 

Den Vader in sijn rijck,

 

Den Sone Godts beminnen

 

Eeuwelijck hem ghelijck:

 

V oock sonder beswijck

 

Moghen dancken en louen,

 

In v soet hemel-rijck,

 

In glorie daer bouen.

 

Lof zy v Vader Heere,

 

Schepper des werelts ront,

 

En Christo min noch meere,

 

Verresen heel ghesont,

 

Vander doot, niet ghewont:

 

V heylich Gheest, van heden

 

Sy glorie gheiont,

 

Tot inder eeuwicheden.

AMEN.