‘Het blijft een en al beweging’
Simon Vinkenoog n.a.v. Hotel 2012
De interviews in Hotel 2012 vertrekken niet zelden vanuit het individu. Hoe zie jij de rol van het individu in brede maatschappelijke ontwikkelingen?
Het allerindividueelste is het aller-universeelste. Small is beautiful (Schumacher). Individu betekent on-deel-baar: zo verenigd dat fragmentatie, dualisme niet meer bestaat. En waar zou de wereldgeschiedenis zijn zonder de grote Individuen, Mohammed, Jezus Chr., Mozes - De drie joden Marx Einstein Freud, en dan heb ik het niet over de Grote Dichters, Ontdekkingsreizigers, de uitvinders van het Schrift, de musici etc. Maar misschien zijn de helden vermoeid. Gandhi is niet meer, Einstein steekt zijn tong niet meer uit en vandaag wordt Nelson Mandela 86.
Bevinden we ons inderdaad, zoals de Maya's voorspelden, in een overgangsperiode?
Dat is al het geval sinds rond mijn 17e jaar de eerste atoombommen vielen in Hiroshima en Nagasaki. De mens was God gelijk geworden, ten Goede en ten Kwade. Tegelijk ontdekte men in Basel de wonderlijke werking van wat LSD-25 zou gaan heten en een verruimd, psychedelisch bewustzijn binnen het bereik van heel wat mensen zou brengen, die niets van de Verwandte Erfahren wisten - yoga, satori, mantra's, karma, dharma, oosterse begrippen die in de 20e eeuw in het westen gangbaar werden. Daarnaast begonnen de grote veranderingen als altijd het eerste in de kunst, impressionisten, kubisten, dada, de surrealisten en het blijft een en al beweging tot nu aan toe.
Twee grootmachten staan niet meer tegenover elkaar; in een en dezelfde week - deze - kan ik lezen wat Bush goed heeft gedaan en wat hij heeft fout gedaan; ondertussen laat Clinton zich aan de overkant in het Amstelhotel interviewen, en dat klinkt ook uiterst correct. Maar het Amerikaans Imperialisme staat mij absoluut niet aan.
Ik denk trouwens dat de economie in zijn geheel in elkaar stort, op een zeker moment. Als je hoort welke geldstromen dagelijks door de wereld zoemen, van scherm naar scherm, op zoek naar wat? Geheime bankrekeningen in belastingparadijzen, ach - het natuurgeweld zal een grote boodschap naar buiten brengen, rampen zullen een einde maken aan de oorlogsgedachten van mensen.
En dat er een punt Nul bereikt wordt, met alle versnellingen op hun hoogtepunt, misschien krijgen we allen een Bijna-Dood-Ervaring mee, om te zien dat die echt is, en verder mee te leven - als idee onder alle andere reïncarnatierecreatiegedachtenwerelden.
Cyrus Frisch erkent in Hotel 2012 dat zijn engagement plaats heeft gemaakt voor eenvoudig geld verdienen. Zijn dit inderdaad twee onverenigbare uitersten?
Geld verdienen heb ik niks op tegen. Ik vind het ook prettig als ik betaald krijg voor wat ik doe, en beter goed betaald dan slecht betaald, maar een van mijn grote drijfveren is toch het engagement - ja, ook ik heb geleden aan Weltschmerz en doe alles wat ik kan om de Schmerz uit de wereld te helpen, maar wetten van karma willen dat er naast licht ook duister is, goed naast kwaad, omhelsd als in het yin-yangteken. Jammer is dat geld verdienen vaak leidt tot meer geld willen verdienen, en op een gegeven moment heb je dan geen tijd meer om andere, leukere dingen te doen.
Is de wereld na 2012 er één om naar uit te kijken?
Als je ergens bang voor bent niet, natuurlijk. Je kunt bang zijn voor Big Brother, aids, overbevolking, lijden aan complottheorieën of andere eigentijdse paranoia-achtige toestanden, paniek gestoeld op twijfel, geruchten gevoed door onwetendheid. Ik zou zeggen: gewoon afwachten, is het een hype, wordt het een hype, zijn we teleurgesteld als we het jaar 2013 betreden en er is niets gebeurd? Ik hoop er nog bij te zijn als het wel/niet gebeurt; als post-existentialist dien je volgens Norman Mailer altijd te leven alsof die bom elk ogenblik kan vallen. Pluk intussen de dagen die je gegeven worden.
Tot slot: welk boek zou iedereen die zich net zo serieus bezighoudt met de toekomst van de mens als de makers van Hotel 2012 volgens jou absoluut moeten lezen?
Als het al niet verramscht is: Riane Eisler: The chalice and the blade. Isabel Allende schreef hierover: Sommige boeken zijn een openbaring, ze laten mogelijkheden zien die altijd ondenkbaar werden geacht. Dit boek is zo'n indrukwekkende eye-opener. Ook zou ik willen wijzen op William Irwin Thompson's At the edge of history. Hier wil ik, zodra ik daarvoor de tijd heb, op mijn webstek op ingaan: www.simonvinkenoog.nl
(MD)
Auteursrechtelijk beschermd
