Rock ‘n’ roll - Klinkende gedichten
Het probleem met de blues
Het probleem met de blues, die versleten akkoorden
weten geen van drieën wat ze met ons doen. Dolle honden
blaffen oude woorden naar de maan door megafoons,
vingers haken zich tot op het bot in de gitaren
die bij elke man op zolder staan, verroeste snaren,
stof op chroom, voor eeuwig vals en met geen tang te keren,
dromend van een zomeravond om de zaken recht te zetten:
weer twintig zijn, een kroeg die wijkt wanneer je binnenkomt,
spelen in fluwelen spots als in de branding, als een rots -
maar de blues stampt onweer in de kelders van de stad,
twaalfmatig traprad van lijden dat maalt om zijn as zonder einde
en dát, meneer, dat is het probleem met de blues.
De muziek in mijn hoofd
met, nee, heus niet de blues -
was het maar waar. De soundtrack
van mijn leven is van een blijheid,
je gelooft het niet. Meteen al, ogen open
oren nog dicht, jengelt en zanikt het
dagelijkse lulligheid op daverende liftmuziek.
Ik scratch, mix en associeer,
meer, sneller, beter dan een pro.
Het meest overbodige, flinterdunne
wordt in mijn hoofd essentieel,
wordt mij, hoe kon ik ooit zonder
Als ik weer in bed lig piep ik nog na.
Bovenstaande gedichten zijn afkomstig uit Rock ‘n’ roll - klinkende gedichten, samengesteld en ingeleid door Vrouwkje Tuinman en Ingmar Heytze, uitgeverij 521. Verschijnt oktober 2002.
Auteursrechtelijk beschermd
