Passionate. Jaargang 4

[p. 38]

Estou sozinho, estou triste, etc. (Caetano Veloso)

De magnetron, elektrische moeder, piept mij naar de keuken
Een diepvriesmaal, startsein voor de derde inning:
de overpeinzing, de minste vermoeienis

Ik eet alleen

wat ik met een lepel eten kan
Ik ben bij J. Of in B. Hoe zouden ze mij ontvangen?
Ben ik mooi in junglenevel? En: hoe kom ik aan het geld?

--

De radio souffleert het nieuws

De krant ligt open

De TV staat op een achtergrond

Ik sta in het volle leven

--

's Avonds klinkt muziek: bossanova
Een fles bier ligt op een boek
Het boek ligt op schoot
Een lijf gedrapeerd op een bank
De bank op het schild van een schildpad
Een schildpad op het schild van een schildpad
De schildpad op een schild van een schildpad
Enzzzzzz...

[p. 39]

Batterijen voor een generatiedichter

Ik heb eens één seizoen lang batterijen gespaard om op een geschikt moment naar een ‘generatiedichter’ te werpen. Ook als ik niet luisterde, speelde mijn walkman verder in mijn montycoat.

Op een dag had ik vijftig batterijen AAA. Ik rangschikte ze op mijn bed, zoals De Ongeschorene in een Sergio Leone film. Toen wierp ik ze tegen het gipsen muurtje. Eerst één voor één, maar al gauw met klauwen tegelijk.

Ik testte de batterijen uit op mijn Marlon Brando poster (een foto uit de tijd dat hij alleen in uniform nog sexy oogde); ik trainde mijn werpkracht op flesjes geschift malt bier; precisie op de gecastreerde kater van mijn altijd afwezige carrièremakende vriendin.

Toen was ik zeker van mijn zaak.
Toen schafte ik mij een heuptasje aan.
Toen was ik klaar.

Ik kocht een kaartje Crossing Border.
Serge van Duijnhoven deed weer mee.

Richard Dekker