Passionate. Jaargang 4

[p. 14]

Vrouwen & Kees van Dongen

Haar ogen staren zich leeg in een uithoek,
de schaduw van een glimlach nog op haar mond.
Haar rug buigt onder de dagen die traag verstenen.

De top van de wijsvinger van haar rechterhand
voorkomt dat de wereld omvalt.

Intussen verwacht de zijden waaier op de tafel,
ooit nog eens spelenderwijs te worden uitgeklapt.

(Kees van Dongen: De vinger op de wang)

[p. 15]

(2)

 

Anita met het groene hart,

 

je ziet al hoe gretig je voeten hun ritme zoeken

 

in de donkere gangen achter de coulissen,

 

 

 

hoe in een lichte beweging je heupen zich losschudden,

 

hoe je voor de derde en laatste keer vanavond

 

 

 

in de opzwaai van de gordijnen het licht

 

van de schijnwerpers gaat oproepen

 

je dans niet te ontspringen -

 

 

 

terwijl je afwezig over je spiegel staart,

 

één en al oor gespitst op de muziek uit de zaal

 

die de minuten afmeet in je kleedkamer.

(Kees van Dongen: Anita met het groene hart)

Jan Seveke