Parmentier. Jaargang 11

[p. 65]

Rederijkers

[p. 66]

Kees Rood
Een huis buiten de tijd
Lament voor A196

De zolder. Dof gekraak en duister.
Als schotsen rekken zich de vloeren
doordrongen van een oud gefluister,
twee poppen die hun liefde zwoeren
in een bestoft afzijdig kluister:
spaakwielen die een mand vervoeren.
Moest er dan toch een eind aan komen?
De tijd staat met u afgenomen.

De onderkamer. Schilderij:
‘Madonna met ontblote borst’,
balkon, een pijlergalerij,
spiegel met een bruine korst,
een voorvaderlijke sprei,
kraanwater dat zichzelf vermorst,
avondlichten, verre gnomen:
de tijd staat met u afgenomen.

De meidensuite. Giechelkast.
Het zusjeswezen. Houten bed.
De vlinderweefsels, zoete last,
lampetkan, teder neergezet.
Vrees voor een onverwachte gast.
Verwachtingen en stille pret
vervloeiend tot in zachte dromen -
De tijd staat met u afgenomen.

Badkamer. Zilveren ratelbuis.
Spooklicht door een achterruit.
De meester van het stille huis
(de sik, bretels en rimpelhuid:
de naamgever) met kalm geruis
gaat hij de kamer in. En uit.
(Toonbeeld voor heidenen en vromen)
De tijd staat met u afgenomen.

[p. 67]

 

Keuken. Weckpotten met jam.

 

De moeder met haar pannenboel.

 

De vader! ‘Kijk daar héb je hem!’,

 

Fornuis, aanrecht, oranje stoel,

 

de kelderdeur, de ijzeren klem,

 

geheim van ondergronds gevoel,

 

het keukenraam, klimop, de bomen:

 

de tijd staat met u afgenomen.

 

 

 

De rode haard. Koffie. Gerechten.

 

De witte kist met de sigaren.

 

Kelim stoelen: ‘De drie knechten’.

 

De Prijscourant voor Handelaren.

 

Bruin fotowerk van luchtgevechten,

 

wandkasten, zilveren kandelaren.

 

Gordijnen, kwasten langs de zomen:

 

de tijd staat met u afgenomen.

 

 

 

Prins van het Huis, kom zonder schromen

 

heimwee te hulp, niet in te tomen:

 

de tijd staat met u afgenomen.