Parmentier. Jaargang 8

[p. 116]

Paul Bogaert
Circulaire systemen

De hemel is met muizenhuid bespannen
en insecten zitten als met lood gevuld
op straat. Ik ga naar huis
als plots 't geluid van brekend glas verbazend
werkt. Ik zie voor mij een hand die fles
na fles ontegensprekelijk de hand is
van het prototype van een bedelares!
Ze ademt in en uit en dan vallen de
woorden (het, is, roestig) uit haar mond. Ik duw mij
tegen de glasbak af. Muizenhuid. Lood.

[p. 117]

 

Het zijn lange dagen nu wij in het centrum zijn

 

en lopen langs een rand, verhoogd, een boord,

 

waarachter water valt op

 

het aseptisch water onder de fonteinscultpuur.

 

Wij kunnen onder elkaar horizontaal

 

gemonteerde schelpenvormen zien

 

als een wonder waar men geil van wordt

 

maar het is een voorbeeld

 

waar men geil van wordt en uiteindelijk

 

onwel.

[p. 118]

 

Combinaties van dessins

 

die de verbeelding tarten, trekken aan mijn oog

 

voorbij. Zo opzichtig stralen ze ellende uit

 

dat het geheel niet vals lijkt,

 

maar van iets losgerukt.

 

Scheel.

 

Toch blinkt er iets (als speeksel).

 

Het is van de context afhankelijk

 

of het werkt

 

of het werkt als een medicament.