Parmentier. Jaargang 6(1994-1995)– [tijdschrift] Parmentier– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 61] [p. 61] Lucas Hüsgen Psalm 55 Nog kakt in de prachtvolle zandbak de hitsig slijmende kweller maar tussen auto's brommers bussen en flauw zwiepende rokjes speelt reeds een poezelig kind met diamantjes van een bliksemschicht opdat de ouders de griezelige killer en de televisie-gades op perekoffie mogen onthalen toch beklimt nog de zoetsappige lever het fustje en krom verwaait nog de fontein van liefde want de schooljuf trekt nog immer vetmonsters uit de huiden van haar kinderen hangt ze te drogen in de grammatica van een moedertaal maar hoor tussen de ouders door trippelt de rare kabouter van de kushand en pa geeft ma eindelijk ook een handje ma toont het handje eindelijk haar verstand elkander eerst de ruggen opgejaagd nu kunnen ze de droesem der flessen met gitaarspelende slijmkwel versnijden zo zal het regionaal museum van sociale academies en is me dat effe klote de grote wijde wereld uitgestuurd de wereld kan afgehuurd voor de wonderlijke bizarriteiten mensen rollen dan niet meer rondom de satirische kolom van de zeldenzichthandhavingsknol [pagina 62] [p. 62] Hieronymus Tutta van Tiet zuipt zich dood tot kwartsiet de schuifelende muis mogen grote bruggen stralen boven kassen van onstuitbare selderij of bij voorkeur kroppen andijvie zich bezinnende op oker balsturige schaduw kletter uit de balsemput moorddadige poedel van de bluffende ziel ken olielampjes van uw moed in hinniken blaten koeren en geboren worden woudbruggen dalen over engelen die rollebollen olympischen kirren boven de kokos van bestraalde loterij welk een bestaan toen liefdesdieven sliepen op de maan kakofonieën dirigeerden ik verlang goedgemutste asters ach brillantine van de toevallige gitaar die zichzelf elektrokuteren zal had zich de moeder van het vervlogen vruchtje toch nooit ingesmeerd met zulke olie van zelfverbranding dan had zich de wonderschone aak minder makkelijk vervaren kunnen en had niet de greetjes-akker de weerwolfjeswereld ingezaaid vanuit de verkeerde richtingen onder droefgeestige directie maar de god die ons verdoemde is de god die wij gezocht [pagina 63] [p. 63] en die zal elektrokuteren en blijvende verschroeien gitaristen zonder kunde heel voorzichtig eens veeg van arabesken klontjes slijm en dat de levenden de rettichs eten heel mij ook met welke geliefde ook en dat de leugenachtigheden in hun arabesken stikken zend ons de koorden die wurgen wie moordden red de vreugde van de ouders red goedheid van lijden Vorige Volgende