Parnassus, dat is den Blijen-bergh

Een nieu liedeken ter eeren van D. Clara maghet.

Op de wijse: Van het huysken van vreden.

In s’hemels consistorie
Onder der maeghden dans,
Is Clara schoon in glorie
En gheniet die salighe kans;
Daer wordt haer veel eere bewesen
Dus alle ghelijck, prijs sonder beswijck
Dees dochter des lichts ghepresen

Eer sy noch was ghebooren

Ter werelt ghegenereert,
Heeft Godt sijn stem doen hooren
En van haer ghepropheteert.

[p. 74]

 

Sy soude een claer licht wesen

 

En zijn ghewis // in dees duysternis

 

Een dochter des lichts ghepresen.

 

Van joncx gingh sy beginnen

 

Ghelijck den dagheraet,

 

Claer schijnen, en haer sinnen

 

Keeren van alle quaet,

 

Bermhertigheydt uyt-ghelesen

 

Beminden seer // tot elcken keer

 

Dees dochter des lichts ghepresen.

 

Franciscus groot van waerden

 

Gaf haer seer goedt advijs,

 

Om ‘swerelts boose aerden

 

Te kennen, en worden wijs,

 

‘Tis in haer soo wel gheresen

 

Den salighen raet // deed’ groote baet

 

In dees dochter des lichts ghepresen.

 

Sy gingh abandonneren

 

De werelt metter vlijt,

 

Sy liet haer conten teren

 

Met een slecht grauw habijt,

 

Volherdigh bleef by desen

 

In groot rigeur // sonder ghetreur

 

Dees dochter des lichts ghepresen.

 

Oock waren haer ghebeden

 

By Godt soo groot gheacht,

 

Dat sy deed’ hier beneden

 

Mirakelen boven macht,

 

Veel siecken heeft sy ghenesen,

 

Sy was, ‘tis claer // end’ openbaer,

 

Een dochter des lichts ghepresen.

 

 

 

Prince.

 

Princersse in hemelrijcke

 

Clara claer-blinckende licht,

 

Bidt veur ons all’ ghelijcke,

 

Die dit liedeken heeft ghedicht,

[p. 75]

 

En die’t hooren, oft singhen, oft lesen,

 

Want ghy doch zijt // tot ‘svyants spijt,

 

Een dochter des lichts ghepresen.

F.G.S.B.