Parnassus, dat is den Blijen-bergh

[p. 69]

Van Sinte Cecilia.

Op de voys: Baleti, V nier lieto voglio.

Om vreught te vermeeren
Met sangh-dicht laet eeren
Musiciens, Musiciens, Musiciens onse Patronersse,
Ceciliam verheven,
Want haer Godtvruchtigh leven
Als eenen hooghen tempel
Staet ons tot een exempel
Haer suyverheydt ghepresen
Van ons ghevolght moet wesen,
Willen wy, sonder pijn,
Haer gebeden en bystant deelachtigh zijn.

Binnen ‘tstadt van Roomen

Sachmen d’eel maeght woonen
Suyverheydt, suyverheydt, suyverheydt had sy uytverkoren:
Maer teghen haer ghedachten
De ouders rijck van machten
Ginghen haer teghen reden
Ten houwelijck besteden,
Valerianus schoone
Brochten sy haer ten thoone,
Seer bedroeft, en ontstelt,
Seer bedroeft was sy door d’ongehoort gewelt.

Door vastens benouwen

Socht sy te behouwen
Suyverheydt, aengenaem, suyverheydt na ziel en na lichaem
Wtwendigh gout en sijde
Verthoonende haer wel blijde,
Maer onder tot Godts eere
Droegh sy rou hayren cleeren,
En heeft haer lichaem soo ghetemt,
Ia vande werelt heel vervremt,

[p. 70]

 

In ‘tghebet, onghesneeft,

 

Aen den Heer sy haren strijdt bevolen heeft.

 

Inde bruyloft feeste,

 

Doen t’musieck met gheeste,

 

Door de voys, excellent // door de voys en op instrument,

 

Op orgelen en snaren,

 

Verdreef al het beswaren,

 

Cecilia alleyne,

 

Sangh in haer herte reyne,

 

Laet doch o Heere, Schepper // mijn

 

Mijn ziel en lichaem suyver // zijn,

 

Op dat ick, wel gheraemt,

 

Nimmermeer voor u aenschijn en word’ beschaemt.

 

Doen sy was met sinnen

 

In ‘tslaep-camer binnen,

 

Seyde sy, wijsselijck, seyde sy tot Valeriaen vry:

 

Het is secreet en stille

 

Dat ick u segghen wille,

 

Een Enghel groot van machte

 

Houdt over my de wachte,

 

Daerom en raeckt mijn lichaem niet,

 

Anders soo naeckt u groot verdriet,

 

Seer verbaest, en vervaert,

 

Seer verbaest wiert hy door dit propoost voorwaer.

 

Seer verstoort van sinnen

 

Woelde ‘thert van binnen,

 

Mogelijck met miskief, mogelijck hevet sy een ander lief,

 

Laet my sprack hy midts desen

 

Dien Enghel sien ghepresen,

 

Ghy moest seyd’ sy ghedoopt // zijn

 

Tot Vrbaen daerom loopt // fijn.

 

Dus doen hy wederkeerde

 

Onrust in vreught vermeerde,

 

Seer devoot, naer ‘tverbont,

 

In ‘tghebedt doen hy den Engel met haer vont.

 

Hy ginck sonder dralen

[p. 71]

 

Tiburtium halen,

 

Des-ghelijckx, met verdrach // des-gelijckx hy gedoopt den Engel sach

 

Doet dees twee broeders vlijt // goet,

 

Heeft naer den dagheraet // claer

 

Ghegeven desen raet // waer,

 

Christene vroom soldaten

 

Wilt duyster wercken laten,

 

En doet aen, sonder vaer,

 

Nu doet aen de wapenen des lichts eenpaer

 

Den Rechter heeft vernomen,

 

Dat dees broeders vromen

 

Metter spoet wel geleert // metter spoet waren tot ‘tGeloof bekeert,

 

Hy heeft-se sonder dralen

 

Door Iupiter doen halen

 

Om te doen offerande:

 

St seyden dat waer schande:

 

Christum Godts Soon almachtigh

 

Dienen my nu waerachtigh,

 

Met haer bloedt, hebben schoon,

 

Met haer bloedt gecocht der Martelaren croon

 

Almachius gierigh,

 

Heeft de maghet vierigh,

 

Metter spoet, onversaeght // metter spoet na[...] broeders goet [...]

 

Cecilia sprach tegen:

 

‘Tis d’armen al ghegeven,

 

Hy wilde-se verbranden,

 

Maer ‘tvyer haer niet en vlamde,

 

Met een scherp sweert dry slaghen

 

Heeft haren hals verdraghen,

 

Seer ghequetst, dit beseeft,

 

Noch dry daghen heeft sy daer na niet gheleeft.

 

Doen is sy ghevloghen

 

Naer Sion hier boven,

 

Triumphant, na de croon, triumphant inde hoogen maeghden throon.

 

Daer singht sy nu idoone

[p. 72]

 

Den Lof-sangh overschoone

 

Die niemant can gheleeren

 

Dan maeghden puer en teere

 

Dees volghen ‘tLam saechtmoedigh

 

Al waer het gaet voorspoedigh,

 

Met jolijt, wel bereydt,

 

Sal dees blijschap duren inder eeuwigheydt.

P.C.C.