Parnassus, dat is den Blijen-bergh
(1623)–Anoniem Parnassus, dat is den Blijen-bergh–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Ghesegent zijn mijns liefs bruyn ooghen.Mijn siel wilt u in Godt verblijden
En stellen allen druck besijden;
Want sijnen naem is glorieus,
| |
[pagina 58]
| |
En sijn goetheydt is boven maten
Veel soeter dan de honichgraten
Sijn cracht is heel victorieus.
Hoe wel heeft hy dit laten blijcken
Als hy coos boven sijns ghelijcken,
Den sanghen Ioseph veurwaer
Hy heeft hem van sijn teere jaeren,
Tot sijnen dienst willen bewaeren
Om hem alsoo te maken claer.
Een suyver lelie schoon in d’ooghe
Noyt verbluysiert deurt ’t vier drooghe,
Van oneerbare liefde snoot,
In alle deughden hy schoon bloeyden
Seer lustich in de liefde groeyden,
Den dauw des Gheests hem overgoot.
Als d’andere kinders hun vermaeckten,
Naer ‘thuys des Heeren Ioseph haeckten,
Zijnde maer seven jaren oudt
Sijn boterhammen, fruyt en peren,
Ghinck hy ’t kint Iesus presenteren,
En sijn moeder seer menichfout.
D’onnoosel gift des kints bequaeme
Was Godts moeder soo aenghename
Dat sy door ‘tbeelt die heeft ontfaen,
Niet willende sijn siel bedroeven
Heeft hem seer dickwils comen toeven
Die haer soo ser was toeghedaen.
Eens comend’ inde kerck als vore,
Heeft haer Maria inden chore
Met ’t kindt Iesus gheopenbaert,
En heeft hem laeten daer met spelen
‘Twelck niet gheschiedt en is aen velen,
En heeft alsoo haer jonst verclaert.
Christus aen’t Cruys bebloedt te deghe
Leert hem schouwen den breeden weghe
Die tot d’eeuwich besueren leydt,
| |
[pagina 59]
| |
Dus hy oudt zijnde derthien jaeren
Laet onbesmet de wereldt varen,
Den cruyswech in te gaen bereydt.
Het wit habijt met groot verlanghen
Heeft hy te Steenfelt wel ontfanghen,
Der witter Ordre seer bequaem,
Alwaer haer kindeken vol eeren
Aen Ioseph schonck de moeder des Heeren,
En heeft verandert sijnen naem.
Wie soud’ ten vollen ons vertaelen
V heylich leven ons verhalen,
O Ioseph salighen Godts vrient?
Met deughden sachmen u bordueren
V wit habijt al sonder trueren
Dies u den hemel seer bemint.
Hoe lieflijck wast veur u te sterven,
Met uwen Iesus gaen be-erven
Het rijck van ‘shemels vaderlandt,
V doodt vereert met wonder wercken
Leert ons u glorie aen te mercken,
Die ghy ghecreghen hebt playsant.
Prince.
Princen die zijt lief-hebbers trouwe,
En toeghedaen ons lieve Vrtouwe,
Volght Iosephs heylich leven naer,
Hy sal met sijn ghebeden crachtich
Veur u versoenen Godt almachtich,
En ‘shemels vreucht verwerven claer.
Ecclesiastici 43. ’s Hemels cieraet is de clarheydt Vander Sterren. |
|