Het oudt Haerlems liedt-boeck, inhoudende vele historiale ende amoureuse liedekens
(1680)–Anoniem Oudt Haerlems liede-boek, Het–
Auteursrechtvrij
[pagina 43]
| |
 Haerlem.
| |
Op een nieuwe Voys.
TE Vlissingen leydt een Iacht bereydt,
Om na Oost-Indien te varen,
Daer op soo rust een Cupido
En speelt met sijn vergulde snaren.
O Cupido kleyn Venus wicht,
Hoe klincken u vergulde snaren?
Sy is gekrult in haren schoot,
Genoeghelijck ist daer in te varen.
De eerste Maeght die daer na vraeght,
My docht ick sagh de Duynen blincken,
Het was het Eylandt van de Vrouw,
Van vreughde deed mijn jongh hert sincken.
Wat magh dit voor een Eylandt zijn?
Wat magh het voor een Eylandt wesen?
Het was een Eylant van de Vrouw,
Dat door de Minnaer wierdt gepresen.
De Sonne scheen, de Maen verdween,
Het zijn de starren die ons lichten,
De Mast aen stucken, de spriet aen twee,
En noch en wouden wy niet swichten.
Aen de Caep hoort en wilt verstaen,
Daer de Meysjens daegelijcks verkeeren,
Als in het huys de blaeuwen Haen,
| |
[pagina 44]
| |
Daer de Wijsen daegelijcks converseeren.
Als wy dan komen in 't Indies Landt,
Hoe lustigh willen wy schermutseren,
Des morgens te Vrybuyten gaen,
Tegens de Swarten scharmutseren.
Als wy dan komen in 't Vaderlandt,
hoe lustigh willen wy dan zwieren,
Des morgens in de Brandewijn,
En daeghelijcks in de goede Bieren.
Adjeu ghy Uyterse Meysjens al,
En wilt dit Liedtje wel gedencken:
Maer wy en scheyden noch niet van hier,
Een Glaesjen willen wy eerst drincken.
|
|