OSO. Tijdschrift voor Surinaamse taalkunde, letterkunde en geschiedenis. Jaargang 32

[p. 93]

Walter Palm
V gedichten¹

Woord vooraf

De keuze van mijn gedichten heb ik afgestemd op de locatie waarin ik ze heb voorgedragen: het Tropentheater in Amsterdam. Alle gedichten hebben te maken met de tropen en meer in het bijzonder met mijn geboorte-eiland Curaçao. De felle tropenzon (Tropenzon versus winterzon), de door de tropenzon geblaakte rotsen (De rotsen), de vermakelijke Nanzi (Koning Zon en Nanzi), meeslepende muziek (De muziek van mijn betovergrootvader Jan Gerard Palm) en het beladen slavernijverleden (Geesten van slaven), komen aan bod in de volgende gedichten.

1 Deze gedichten zijn eerder gepubliceerd in Sierlijke golven krullen van plezier bij Uitgeverij In de Knipscheer (Haarlem)

Koning zon en Nanzi

Al bij ochtendgloren had tropenzon
mij ontnomen alle zoete dromen van koelte.

Ijdele tropenzon spiegelde zich in zonnecollectoren,
waande zich een Zonnekoning.
Maar wat de Zonnekoning niet wist
was, dat ik als een listige Nanzi mijn zonnecollector
had aangesloten op mijn airconditioning.
En terwijl de Zonnekoning buiten loeide, en als het Boze Oog
de aarde vervloekte met zijn hitte, zat ik stilletjes
te genieten van door airco gewekte ... koelte.

[p. 94]

De rotsen

Ik bewonder rotsen
omdat ze hun hardheid
niet verschuilen
achter huichelachtige praatjes.
Ik bewonder rotsen
omdat ze manmoedig huilen
als ze onbeschut trotseren
onbeschofte tropische stortbuien.

Ik bewonder rotsen
omdat ze niet wegrollen,
niet huiveren,
zich niet verschuilen
voor de duivelse tropische zon.

Bovenal bewonder ik rotsen,
door zon geblaakte rotsen,
omdat ze niet buigen
voor de passaat
zoals anderen zonder ruggengraat.

Winterzon versus tropenzon

Bij de evenaar
geen speelse winterzon
die steels glimlacht
door een spleet tussen de wolken.

Bij de evenaar
geen winterzon
die kiekeboe speelt
in een boerka van wolken.

Bij de evenaar
een boerse tropenzon
die onvermoeibaar
de hemel ploegt.

‘Pats boem!,
Hier ben ik in al mijn boersheid’

[p. 95]

Geesten van slaven

Op de lome passaat
wiegen rakken traag,
zwaar beladen van nare herinneringen.

Takken gebogen
onder loden last
van zwerend verleden.
Over droge plantage
dolen geesten van slaven.

De muziek van mijn betovergrootvader Jan Gerard Palm (1831-1906)

In jouw muziek
hoor ik zowel de verkoelende streling van de passaat
als de verschroeiende hitte van een naderende orkaan.

Bloeiende flamboyant
maar ook aan droogte geboeide savanne,
hoor ik in jouw muziek.

Zowel de woeste golven van de Noordkant
als het zoete neuriën van branding aan de Zuidkust,
hoor ik in jouw muziek.

In jouw muziek
hoor ik contradicties en paradoxen,
hoor ik Curaçao.

Walter Palm debuteerde in 1971 op twintigjarige leeftijd in het Antilliaanse tijdschrift ‘Watapana’. Inmiddels heeft hij acht gedichtenbundels gepubliceerd. Zijn meest recente bundel is Sierlijke golven krullen van plezier. Naast poëzie heeft hij verhalen, toneelstukken, essays en een Papiamentstalige novelle gepubliceerd. In 2005 werd hij als enige op Curaçao geboren dichter opgenomen in de prestigieuze ‘Spiegel van de moderne Nederlandse en Vlaamse dichtkunst’, de eregalerij van alle belangrijke moderne Nederlandstalige dichters (zie www.walterpalm.com).