OSO. Tijdschrift voor Surinaamse taalkunde, letterkunde en geschiedenis. Jaargang 25

[p. 177]

Ronald Snijders
In Memoriam Archie Sumter (1936-2006)

Het eerste dat veel mensen die Archie Sumter hebben gekend vermelden, is dat hij een zeer sympathieke persoon was met veel kennis van zaken. Hij was gedurende zijn gehele leven actief op journalistiek gebied. En hij had enorme belangstelling voor jazzmuziek, literatuur en dans. Archie Ronald Arnold Sumter werd geboren in Paramaribo op 20 oktober 1936. Uit zijn eerste huwelijk, met Lucia Lafour, werden zijn twee zoons geboren, Lester en Raoul. Later trouwde hij met Carla Sligte met wie hij de laatste jaren van zijn leven tot zijn overlijden op 24 juli 2006 in Amsterdam-Centrum aan de Sarpathistraat woonde. Van 1960 tot 1964 studeerde Sumter perswetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Zijn afstudeerscriptie had als onderwerp de onafhankelijkheid van Belgisch-Congo en De Gaulle's Algerijnse politiek. In het academisch jaar 1963-1964 ‘volgde hij de leergang ‘Problematiek van Ontwikkelingslanden’ aan de Universiteit Utrecht. In zijn studieperiode was hij leerling-verslaggever bij het dagblad Het Parool in Amsterdam. Van 1964 tot 1966 werkte Sumter als redacteur bij het NTS journaal (nu NOS). In de jaren zestig ontstond tevens zijn grote liefde voor de jazz. Hij kende in Nederland wonende jazzmusici als Nedley Elstak, Theo Loevendi en Boy Edgar evenals de jazzprogrammamaker Michiel de Ruyter en journalist Rudy Koopmans.

In 1966 keerde hij naar Suriname terug om als public relations officer bij de Suralco te gaan werken, een baan die hij zeer ambieerde. Vanwege gezondheidsproblemen van zijn jongste zoon keerde hij echter met gezin in 1969 naar Nederland terug. Van 1970 tot 1973 was hij voorlichter bij de TH Delft (nu TU Delft). Hij woonde toen in Delft aan het Arthur van Schendelplein.

In deze periode leerde ik Archie Sumter kennen. Hij was zeer gesteld op Amerikaanse jazzmusici als Thelonious Monk (zijn grootste favoriet), Eric Dolphy, Miles Davis, Roy Haynes en Charles Mingus. Archie was de eerste die mij erop attendeerde dat mijn jazzy fluitspel parallellen had mer dat van Eric Dolphy, Roland Kirk en Frank Wess. Sumter was in 1973 jurylid van het Laren Jazzconcours waar ik de Persprijs won, hetgeen mij veel publiciteit heeft opgeleverd.

In deze periode werkte hij behalve bij de TH Delft ook als algemeen verslaggever bij de Brabant Pers (Eindhovens Dagblad, Helmonds Dagblad, Brabants Dagblad en Nieuwsblad van het Zuiden). Van 1973 tot 1974 was hij daarnaast Suriname-specialist bij de Haagse redactie van de Brabant Pers, omdat de soevereiniteit van Suriname eraan kwam. Later

[p. 178]

was hij belast met de onderwerpen ontwikkelingslanden (in het bijzonder Suriname), dans, jazz en onderwijs en werd hij de eindredacteur van de boekenpagina van de kranten van de Brabant Pers. Van 1988 tot 1992 was Archie Sumter lid van de Amsterdamse kunstraad, commissie dans. Zijn grote favoriet op het gebied van dans was de Nederlander Hans van Manen.

Nadat Sumter in oktober 1996 met de VUT ging, was hij van 1997 tot 2001 voorzitter van de werkgroep ‘Migranten en Media’ van de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ). In 2001 was hij bestuurslid van ‘Migranten en Media’ en van ‘Mix Media’. Verder was hij voorzitter van het bestuur van de Stichting Black Straight Music die de belangen behartigde van mijn orkest, de Ronald Snijders-band. Vanaf 1996 was hij ook correspondent in Nederland van De Ware Tijd.

In maart 2005 bleek dat Archie ongeneeslijk ziek was. Hij had leverkanker en zou nog hooguit enkele maanden te leven hebben. Na hem thuis te hebben bezocht besloot ik spontaan een muzikale hommage aan hem te brengen in de vorm van een groot opgezet Concert for Archie. Dit druk bezochte jazzconcert vond plaatst op 31 maart 2005 in het Nieuwe Bimhuis (een onderdeel van het gloednieuwe muziekgebouw aan het IJ). Er waren optredens van onder andere Hans Dulfer, Misha Mengelberg, Denise Jahnna, Marjolein Sligte en de Ronald Snijders-band.

De menselijke warmte van dit zeer geslaagde concert - dat ook op dvd is uitgebracht - gaf hem een enorme impuls om zijn ziekte zo goed mogelijk te bestrijden. De behandeling sloeg aan, waardoor Archie en zijn vrouw Carla zelfs een vakantie naar Suriname hebben kunnen maken en in Nederland en elders in Europa diverse evenementen hebben bezocht. Al met al heeft hij ruim een jaar langer geleefd dan wat in eerste instantie medisch was voorspeld. De crematieplechtigheid vond plaats onder grote belangstelling op maandag 31 juli in De Nieuwe Ooster in Amsterdam. Zijn boek De persgeschiedenis van Suriname vanaf de eerste krant heeft hij nier kunnen afmaken. Het wordt voortgezet onder leiding van zijn collega Ellen de Vries.