De oprechte Zandvoorder speel-wagen
(1780)–Anoniem Opregte Zandvoorder speelwagen, De–
AuteursrechtvrijStem: ô Boose domme Jeugt.
WAt blaest, ô moedigh Vorst!
De Werelt u in 't oor:
Die staegh na volheyt dorst,
| |
[pagina 91]
| |
Van 't Goddeloose spoor,
Gedenckt in dit geval:
Al sat gy noch soo wel,
Dat u, dat u, dat u,
De doodt genaken sal.
Hoe meenig roosje root,
Heeft wel de doodt gedruckt,
Dat eerst zijn knopje schoot:
Ontijdigh afgeruckt:
De kloeckste van het ront
Zijn al verkeert in kaf,
Gevelt, gevelt, gevelt:
En krachteloos na 't graf.
De doodt gaet recht door Zee,
Sal echter Prins of Graef,
Soo wel slepen oock mee:
Als d' alderminste slaef,
O Rechters van den mensch,
Die 't leven eyschen fris,
De doodt, de doodt, de doodt!
Voor u onbreeckbaer is.
Siet men oock niet in 't graf
De knecht staen op zijn heer?
Verschil het leven gaf,
Maer na de doodt geen meer:
Fortuyn maeckt onser ons
In't leven onderscheydt,
Doch 't word, doch 't word, doch 't word,
Door sterven by-geleydt.
Siet wat den mensch belieft,
De ziele neemt de vlucht,
En wat'er over blyft,
Baert schrick en ongenucht:
Een prooye voor de doodt: Der wormen een bancket, Een romp, een romp, een romp:
Vol gruw' en stanck beset. Wat baet nu Craesurs Gout,
Helena 't schoone lijf,
En Samsons krachten stout,
En Neroos wreed bedrijf:
't Vernuft van Salomon,
En Alexanders macht,
Ontzielt! ontzielt! ontzielt,
| |
[pagina 92]
| |
En door de doodt verkracht.
Haer scharen en haer macht,
Haer schoonheyt niet en hiel:
Haer wijsheydt en haer kracht,
Het alles al verviel:
De dapperheyt is wech,
Haer Kroonen zijn verslint,
Ick zweer, ick zweer, ick zweer,
Van haer nogh schinckel vindt.
Dus overdenckt, ô Mensch!
U naeckt de laeste kracht,
Maeckt dat gy uwen wensch
In 't uyterst hebt betracht,
Schrick echter niet de doodt,
De doodt spoort nog de baen,
Waer door, waer door, waer door,
Wy in't eeuw'g leven gaen.
|
|