De oprechte Zandvoorder speel-wagen

Aen een Heul sieck jongman.

Stem: Hendrick sou vryen gaen, &c.

'k WOu nog wel eens voor mijn dood,
Soet uyt heulen ryen,
Ia al kostent tien pont groot,
'k Souwer in verblyen,
Als 't maer slechts na 't leven gingh,
'k Wensch om geen liever dingh,
Als aen Brugh of Meulen
Met de Meyt te heulen.

O! dat 's seecker niet op aerd',

Al mijn vreugh; en leven:
Vraegt 'et oock mijn Vaert de Waert,
In de stadt Geneven:
Die heeft my bloot en naeckt,
Dus hulende gemaeckt,
Achter in zijn schuertje,
Tegen 'et blinde muertje.

'k Laet om 't heulen by de Maen,

(Dats al hoogh gezwooren)
Eeten drincken slapen staen,
Geeft geloof in 't hooren,
Ia al seyt men men heult niet meer,
Iy selt zijn de grootste Heer,
Die een Boer mocht maken,

[p. 93]

 

'k Sout voor 't heulen staecken.

 

't Heulen is soet tijdt verdrijf,

 

't Woont in al mijn leden:

 

't Speelt vaeck met mijn sinnen vijf,

 

Naer verscheyden steeden,

 

Heul ick niet 't is tegen stroom,

 

's Nachts ick soet van heulen droom,

 

Met soo grage lusten,

 

Dat ick niet kan rusten.

 

O jou grooten heule sot!

 

Seyde lest mijn Besje,

 

Ie bent waert te zijn bespot,

 

(Gaende met haer Tesje,

 

Om een kool naer Moertjes toe)

 

'k Sel jou 't heulen maken moe,

 

Spreeck ick eens een reysje

 

Van jou heul, heul meysje.

 

'k Sey al waerje noch soo dol,

 

'k Selt van daegh gaen wagen,

 

Met ons buer meyt Lijsje smul,

 

Kent haer dog behagen:
Soo ben ick, ick weet niet wat,

 

't Beste Quantje van de stadt,

 

Die met hert en sinnen,

 

't Heulen gaet beminnen.