Van de Bosselaer.
TE Parijs daer woont een vroutjen,
Also goelijcken vroutjen fijn,
En sy leyt so ga[r]en ter schoole,
O ter schoole al in de wijn!
En so garen ter schoolen:
De goelijcke Bosselare
Fredrick was haer schoon boele,
In de koele wijn dat hy sat,
De Bosselaer daer vernam,
Van Elsje zijn schoon vrouwe,
Hoe datse gaet spanceeren,
Alsoo veer aen een Landsw[d]ouwe, &c.
Mijn liefste vrouwetje fijn:
Dat eerst mael en dat leste,
Dat sal u wel vergeven zijn:
En doet gy dat nimmermeer weder,
Ick salder noch morgen ochtent,
So tijdelijck varen van huys,
En kiest gy dan geen ander boel weder,
Den goelijcken Bosselare,
Reeds smorgens vroeg van huys,
Quam de Bosselaer wederom t'huys,
Al voor moy Elsjes deure,
| |
Moy Elsjen die hadde de vreugde,
Sy mocht den Bosselaer sien noch hooren.
Den goelijcken Bosselare,
Met een soo lustigen sin,
Sprong op moy Elsjes kamer
Tot haer slaepvenster in:
Al voor moy Elsjes bedde,
Hoe legt gy hier te samen,
En hoe warrem sou ik u decken, in u, &c.
En neemt'er mijn dese sake,
Alsoo waerlijck doch niet an:
Nu laet er u hooge-moet sincken,
Daer twee goeliefkens t' samen zijn,
O de koele wijn hoort gyse te schenken, &c.
Dat wijntjen dat ick 'er u schencken,
En dat ick u schenken sal,
Daer meugdy wel om dencken,
O dat 's al uw leven langh!
Daer magh ick wel na dencken:
Ick salder u beyd' te samen,
In de Mase sal ick u verdrincken, u &c.
Hy namse daer beyde te samen,
Hy worpse al in der Mase,
In de Mase wat 't kout en nat:
Hy worpse in de Mase,
Daer sagh meenig stout Ruyter,
Soo meenig vroom Edelman,
Met haren wel weynende oogen, &c.
Den goedelijcken Bosselare,
Sprack met een alsoo euvelen moet,
Had ick'er mijn vroutje weder,
Voor al mijn groote goet,
Had ick mijn vroutje weder,
En ick woe[ij]se wel zware met silver,
|
|
Auteursrechtvrij