De oprechte Zandvoorder speel-wagen
(1780)–Anoniem Opregte Zandvoorder speelwagen, De–
AuteursrechtvrijStem: 't Schijnt dat mijn zieltje fijn, &c.
LEstmael in 't kriecken al van den dage,
Alsser de Son zijn rijsen quam doen,
Gingh ick mijn Schapen te veldewaer jagen,
Om in het bedouwde gras te voen:
Ick leydse soetjes aen den water-kant,
| |
[pagina 58]
| |
Daer ick mijn soete Herderintje vant,
Die ick met een aengenaeme lagh,
Toen heb geboden haer goeden dagh.
Ick seyde wel soete Herderinne,
Waer wilje alsoo vroegh na toe?
Rust doch een weynigh mijn soete vriendinne:
Neen Herder seydse ick ben noch niet moe,
Den dagh genaeckt ick rust noch niet,
Maer op het lest sy haer geseggen liet:
Daer vonden wy een bequame stee, Daer gingen sy rusten met haer twee.
Daer gingen sy beyde sitten rusten,
Aen eenen klaren water-kant;
Daer hy zijn liefje duysent-mael kusten,
Daer hy zijn soet vermaeck in vant:
Hy ley zijn hoofje in sijn soet liefs schoot, En met zijn handjes op haer borsjes bloot:
Daer lagen die twee tot aen de middagh,
Tot men de Son uyt het Zuyden sagh
Doen wou mijn Herderintje scheyden,
En met haer schaepkens heenen gaen;
Ick sy Herderinne wilt noch wat beyden,
En laet het vry op Phileander staen,
Ick salse drijven over bergh en dal,
Alwaer het mijn Princes gelieven sal:
Ick salse leyden en brengen te rust,
Aldaer het mijn Herderinne lust.
Sy seyde wel Herder wilt ghyse drijven,
Drijfse vry aen mijn Vaders hof;
Ick sal hier soo lang wachten en blijven,
En daer mee soo nam hy oorlof:
Daer mee soo nam hy zijn afscheyt; En met een kusje haer adieu geseyt;
Hy seyde wel liefsten de Sonne-schijn,
Sal ick weder by mijn Engel zijn.
|
|