De oprechte Zandvoorder speel-wagen

Herderinne Liedt.

HEt was een Herderinne stout,
Al met haer schaepkens in dat wout;
En sy had vogels in haer schoot,
Om haer wat te vermaken,
Sy leydse by haar borsjes bloot,
Dat deed' de Iongmans haken.

Doen wasser noch een Celadon,

En die stont achter eenen boom,
Hy heeft de overschoone maeght,
Haer Vogeltjes sien strijcken,
Dat heeft de Iongman wel behaegt,
Hy bleef'er na staen kijcken.

Herder seyde hy Herderin,

En gy staet immer in mijn sin,
Ick wou dat ick een Vogel was,
By jou is wel te rusten,
Tusschen bey uw' borsjes blanck:
En dat is al mijn lusten.

Herder dat en doen ick niet,

Gy sult mijn brengen in't verdriet,
Ick heb mijn Vogels veel te lief,
Ick wil haer niet quiteeren,
Gaet heen en soekt een ander lief,
Ick sal haer niet blameeren.

Och wie heeft desen Herderin,

Gegeven dese wijsheyt in?
Ick meende haer van t' eerst tot lest
Tot mijnen lust te krijgen,
Maer sy was al te kloeck van geest,
Sy deed' mijn voor haer zwijgen.