De oprechte Zandvoorder speel-wagen
(1780)–Anoniem Opregte Zandvoorder speelwagen, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 27]
| |
Stemme: Als 't begint.
HOor al te samen na mijn woort,
Ick sal u singen droeve maren!
Al wat'er te Rijssel is geschiet,
Een dochter gingh met kinde zware,
Een rijckmans soon met groote macht,
Heeft daer het kindeken omgebracht.
Te Rijssel in't vergulden Radt,
Woonde sy op een kamer wilt vaten;
En hy twee mijlen buyten de stadt,
Gingh dickwils by de dochter praten,
Door veel beloften en vast accoort,
Heeft sy hem gegeven 't ja-woort.
Ontrent seven maenden daer naer,
Heeft sy haer liefste daer ontboden,
Sy gaf hem so vriend'lijck haer handt:
Mijn lief wilt houden nu jou woorden,
En laet my in geen schande onsoet,
Ick drager jou eygen vleesch en bloet.
Daer op antwoorden hy valschelijck,
Mijn Vader en wilt niet consenteeren,
So laet ons morgen vroegh opstaen,
Trecken na Yperen tesamen deure,
Daer woonen mijn vrienden jonk en oudt,
Ick salder u trouwen sonder fout.
Wel aen, heeft dese dochter geseyt,
Als't u belieft macht 't anders niet wesen,
So sal ick my dan maken bereyt,
Te wesen uw' huysvrouwe gepresen:
Haer hertje verheughde van dit geklanck,
Maer 't was haer eylacy een droevigen ganck.
Des morgens vroeg alst was schoon dag,
Dees dochter kleeden haer op het beste:
Men saghse onnoosel heenen gaen,
't Onnosel Lammeken ginck haer leste:
Omtrent drie mijlen van de stad of daer,
Riep sy ô Iesus! my wort so zwaer.
Hoort wat die valsche Moordenaer dee,
Hy keerde hem om sonder beramen,
| |
[pagina 28]
| |
ô Heer! wat magh my nakende zijn,
De vrucht verkeert in mijn lichame:
Doe quamen sy by een bosjen van quee,
Daer lagen de bladen van boomen soo veel.
't Booswigt trok uyt zijn ponjaert breet
En beet seer vreeslijck op zijn tanden:
Hy seyde t' sa hoer maeckt u gereet,
Nu sult gy sterven van mijn handen;
Waerom mijn Lief met een suchtige stem?
Sprack sy viel op haer knien voor hem.
'k En heb mijn dagen noyt man bekent,
Sprack sy met tranen mijn lief dan gyder,
Hebt dan meed'lijden met mijn vrucht,
Niet om mijn eygen persoon sprack syder:
Is't om een kint dat ick drage gevaen,
Ick wilder veel liever mee dolen gaen.
Hoort wat de valsche moordenaer dee,
Hy heeft 't kint uyt haer lichaem gesneden:
Hoe mocht een Vader so toornigh zijn?
Dat hy zijn kint so brengt om 't leven:
Met zijn kousse banden onvroom,
Heeft hy 't gebonden al aen een boom.
Hy nam twee Ringen van haer handt,
Daer toe haer kostelijcke Iuweelen;
En oock haer silver sleutelraecks,
Die hy haer had op Trouw gegeven:
Hy isser gelopen mee onbeschaemt,
Al na de stadt St. Thomas genaemt.
Omtrent drie vier dagen daer na,
Is daer een Iager komen gereeden,
Al met zijn hondekens door dat bosch,
Daer 't doode lichaem lagh vertreden:
ô Heer Almachtigh benje niet verstoort?
Hier leyt het kint en de moeder vermoort.
Hy nam het lichaem op zijn paert,
En reeder mee ter stede waert inne:
De jonge moordenaer was vervaert,
Als men dat lichaem bracht daer binnen,
Hy wasser in huys, sy waren op't dack,
Sy hebben al met haer vieren geklapt.
Hy zwoer by gantsch vijf en breet,
Dat hem de Kraeyen so tracieerde,
Al was't hem doe noch eens so leet,
| |
[pagina 29]
| |
En dat zijn hert in rouw verkeerde,
So moest hy voort 't was al te laet,
Een yeder schrickte voor zijn daedt.
't Booswigt trok uyt zijn ponjaert breet,
Hy wou zijn Vader 't hert af-steeken,
Iy oude schelm maeckt jou gereet/
Dat heeft gedaen u loose treeken,
Dat ick 'er mijn lief met grooter macht,
Al met haer kint heb om-gebracht.
Hy worde op den wagen geleyt,
Een steenen hert mogt wel ontfermen,
Riemen al uyt zijn vlees gesneen,
Oock uyt zijn beenen en uyt zijn armen:
De duyvel boos en daer toe vals,
Brack hem en oock zijn Vader d'hals.
|
|