Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 5

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 403]

Dalende Zon

Vol weelde spreidt de hei heur purpren staatsiekleed,
Waarop de zonnegloed in 't heengaan blijft vertoeven
En wondre schatten werpt van ongewone kleur.
Nu schijnen aard en lucht een hooggetij te vieren.

De heide ligt zóo schoon gelijk een wijde zee,
Waarop in heerlijk spel de golven gaan en keeren
Vol kleuren-wisseling, bij 't ondergaan der zon.
De hei is schóoner nog, met al heur innigheden.

En wijl zij godlijk baadt in rooden avondgloed,
Met eenen liefdelach zoo nameloos bewogen,
Is 't of het beeld der zon verzinken en vergaan
Zal in die weidsche zee van louter wonnigheden.