Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 3

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 31]

Sprokkelingen.

Herinnering bij het ‘Huldebetoon aan Pol de Mont’, ter gelegenheid zijner dekoratie.

‘Als ik rond-uit mag spreken, dan moet ik zeggen, dat ik een dekoratie op de borst van een groot schrijver, een hoon, minstens een spot, en in elk geval iets onmogelijks vind.

‘De tijd is lang voorbij, dat de literatuur zich vereerd achtte, indien zij de kamerknecht of de avondopvroolijker van een koning of keizer mocht zijn, of indien de een of andere prins haar, in den persoon van een dichter, in zijn gevolg opnam, als een luxeartikel, een soort van geestelijke maitres. Een dekoratie, dat is ‘un crachat de roi’, en nu mogen generaals en geleerden nog steeds met graagte hunne borsten ophouden om er die blinkende fluimen op te ontvangen, de literatuur daarentegen zou zich, al stonden alle keizers, koningen en republiek-prezidenten al smeekend achter haar, nog niet moeten verwaardigen hún op de borst te spuwen.

‘Toch niet omdat ik zoû vinden, dat men maar door dik en dun revolutionnair moet zijn en maar altijd tegen de samenleving en hare gebreken gekant, maar alleen omdat ik deze dekoratiezaak ontzachlijk ridikuul vind.

L. Van Deyssel.

[p. 32]

Leergang van Algemeene Letterkunde

Op Woensdag 7 Januari begon Georges Eekhoud zijnen openbaren leergang van Algemeene Letterkunde te Schaerbeek. Sinds enkelen tijd reeds wierd de beroemde schrijver met een dergelijken leergang gelast door het gemeentebestuur van St-Gilles. Ook aan de Koninklijke Academie voor Schoone Kunsten te Brussel wordt de Algemeene Letterkunde door Eekhoud onder wezen. - Hiernaast is het nogal kenmerkend voor den Antwerpschen geest, als men ziet hoe een Antwerpenaar gelijk Eekhoud terzij wierd gezet, toen hij zijne kandidatuur stelde als leeraar aan de Antwerpsche Academie. In zijne plaats verkoos men de eerste de beste nulliteit, waarschijnlijk met plooibaarder ruggegraat bedeeld en op den een of anderen politieken kruiwagen geladen. - In het volgend nummer zullen wij de openings rede, door Georges Eekhoud te Schaarbeek uitgeproken, in extenso meêdeelen. Onze lezers zullen daaruit kunnen opmaken op welke breede grondslagen die leergang is aangelegd en tevens den afstand kunnen meten die hem scheidt van het fut loos, afgerengeld gebazel, dat door saaie professors gewoonlijk als literatuurgeschiedenis wordt opgedischt, aan hunne beklagensweerdige Antwerpsche slachtoffers.

Zorrastron.