houdelijke invulling van het nationalisme. Grof geschetst concentreert het ADVN zich anno 2004 op de theorievorming rond nationalisme, identiteit en etniciteit enerzijds en op nationalistische casestudy's uit de hele wereld anderzijds, waarbij de nadruk ligt op het Vlaams-nationalisme.
Deze evolutie is door het ADVN aanschouwelijk gemaakt in de tentoonstelling 632 ‘20 jaar ADVN’, die een breed
beeld wil geven van het verzamelveld van de instelling. De tentoonstelling is opgebouwd uit vier delen. In het eerste deel
wordt een idee gegeven van de verscheidenheid aan bronnen die je in het ADVN kunt terugvinden. Naast brieven en boeken verzamelt het centrum immers ook audiovisuele informatiedragers en buitenmaatse parafernalia als vlaggen en affiches. Het tweede deel van de tentoonstelling focust op het nationalisme. Het ADVN verzamelt zowel oude als actuele bronnen op het vlak van de theorievorming rond het nationalisme, van nationalistische bewegingen over de hele wereld en studies over minderheden, minderheidstalen, regionalisme en antiglobalisme. Zo kun je op deze tentoonstelling een affiche bewonderen van de Occitaanse Beweging of een tijdschrift van de Duitstalige minderheid in Friuli, Italië.
Het nationalisme in Vlaanderen vormt de derde pijler van de tentoonstelling. Die omvat niet alleen alles wat te maken heeft met het Vlaams-nationalisme, maar ook andere vormen van nationalisme die in Vlaanderen beleden worden, komen aan bod (het Belgisch nationalisme bijvoorbeeld). Ook thema's die verwant zijn aan het nationalisme worden in het ADVN met aandacht gevolgd. Zo heeft de instelling al heel wat knowhow opgebouwd op het gebied van de Vlaamse migratie naar Zuid- en Noord-Amerika. Frans-Jos Verdoodt, directeur van het ADVN, maakt jaarlijks prospectiereizen om informatie en archiefstukken los te weken.
Dat het nationalisme geen eenduidige politieke strekking is en in zeer uiteenlopende bewegingen is uitgewaaierd, blijkt uit het laatste deel van de expositie, dat ‘Nationalisme en...’
Het auditorium Emiel Paternoster in het ADVN - Foto Peter Maes.
heet. Het ADVN verzamelt zowel stukken die te maken hebben met de christen-democratische beweging van het daensisme als met nationaal-socialisme, zowel documenten in verband met nieuw-heidense bewegingen als andersglobalistische pamfletten.
Hoewel deze tentoonstelling plaatsvindt in een erg kleine ruimte (het auditorium Emiel Paternoster in het pand van het ADVN in Antwerpen) en niet meer dan enkele toonkasten beslaat, maakt ze goed duidelijk hoe breed het begrip nationalisme eigenlijk is. Tegelijk maakt ze de collectie van het ADVN toegankelijk voor het publiek, en dat lijkt een centrale bekommernis te zijn van de ADVN-directie. Sinds 2002 geeft zij al gratis de ADVN-Mededelingen uit, een driemaandelijkse nieuwsbrief die de buitenwereld informeert over de bezigheden van het centrum. En ter gelegenheid van de twintigste verjaardag zagen twee nieuwe publicaties het licht en werd een nieuwe website gelanceerd. In het fraai uitgegeven cahier Een huis voor het ADVN 1984-2004 kun je meer te weten komen over de geschiedenis van het pand waarin de instelling sinds 1996 huist. Belangrijker echter is het door ADVN-archivaris Luc Boeva samengestelde boek Fontes fons scientiae, ‘de bronnen zijn de bron van de wetenschap’, waarin blijkens de ondertitel ‘een overzicht’ wordt gegeven ‘van de archieven bewaard in het ADVN’. En die archieven zijn heel divers. In de eerste plaats heeft het ADVN al heel wat persoonsarchieven verzameld, niet alleen van historische figuren als Cyriel Verschaeve, maar ook van nog levende politici als