Ons Erfdeel. Jaargang 47

[p. 178]

Eva Gerlach

Waar

Ligt aan je voeten. Wat er is vereist
om van iets zekerheid te hebben. Neem
waar: dun uitgesleten leer, straat die er
in staat afgedrukt, wielspoor; noteer:
‘geen speling,’ ‘valse naad?’, ‘secuur gestreken’.

Sluit nu je ogen, stop je oren dicht,
werk uit je denken alle beelden weg. Waar het
ligt daar is het lichter dan rondom,
het heeft zich uit zichzelf gelegd, het schijnt

zo door, huid van afwezigheid, een rest
pad op de plaats, een aanname op reis
naar eelt, waar, binnenzool door lucht betreden.

Uit: Daar ligt het, 2003.

[p. 179]

Dansende

Ik krijgt een andere betekenis
nl iemand waarover men spreekt
onder wie de wereld is verschoven
terwijl hij zijn voeten optrok.

Met anderen is dit ook gebeurd maar zij
zijn naar het zich laat aanzien mee verschoven.

Uit: Jaagpad, 2003.

[p. 180]

Eva Gerlach
Zat

 

Een god komt naar je toe in de nacht en hij slaat je

 

totdat je bijna dood bent. Hij weet niet wat dood is,

 

iets als donkere maan gelooft hij. Je dient hem al jaren,

 

je bent hem zat je lacht niet om zijn grappen.

 

 

 

Hou op zeg je ik ga stinken straks denk om je eten

 

als ik dood ben. Ik kom niet terug,

 

van wie moet je straks eten? Hij slaat en hij slaat.

 

 

 

Straks zit hij te huilen de god,

 

er is iets met vroeger en later

 

waar hij geen vat op krijgt is niet alles hetzelfde?

 

Voor een god is alles hetzelfde,

 

 

 

daarom weet hij niet

 

hoeveel een mens kan hebben in zijn bed

 

van mensenvlees onder de sterren.

Uit: Een bed van mensenvlees, 2003.

[p. 181]

Persoon 5

Als ik je wegmaak en je me loslaat en ik
wil je te pletter. Wie wie. Trap er niet in,

al dat gekoppel ondershands ontbloting
van voornaamwoord en lichten van persoon
ten afscheid. - Door dit soort waarheid

is alles zo verstuikt, longen en hart
verscheurd en uitgerekt, strompelend hier

of waar dan sterfsel, als geen huid je houdt

Uit: Een bed van mensenvlees, 2003.