een repertoire zonder chronologische of stilistische grenzen. Een professioneel koor dat zich uitsluitend toelegt op de vertolking van hedendaagse koormuziek ontbrak echter in Vlaanderen en het is precies deze lacune die het Goeyvaerts Consort op schitterende wijze heeft opgevuld.
Het ensemble ontleent zijn naam uiteraard aan Karel Goeyvaerts (1923-1993), een componist wiens invloed op de hedendaagse muziek in Vlaanderen en daarbuiten onbetwist is. Niet dat Goeyvaerts zoveel a capella koormuziek geschreven heeft. Hij componeerde slechts één koorwerk, het wondermooie Mon doux pilote s'endort aussi (1975) op tekst van Giorgio de Chirico, naast enkele werken voor koor en instrumentaal ensemble die de basisbezetting en dus de krachten van het Goeyvaerts Consort structureel overstijgen (de cantate voor Goede Vrijdag Improperia, de Mis voor Johannes XXIII, Bélise dans un jardin en de werken die tot de Aquarius-cluster behoren). Veeleer dan de aanduiding van een kernrepertoire houdt de keuze van de naam verband met een voortdurend streven naar vernieuwing en kwaliteit. In de intentieverklaring van de groep luidt dit als volgt: ‘Karel Goeyvaerts staat symbool voor vernieuwing, avontuur, internationalisme, eruditie, spiritualiteit... De wens is niet zozeer alles van hem te brengen, dan wel de “idee” Goeyvaerts in ons op te nemen en uit te dragen.’ Tussen haakjes: er is in navolging daarvan ook een Goeyvaerts Strijktrio, hoewel de componist in kwestie niet één werk schreef voor deze bezetting.
Stichter, artistiek leider en dirigent van het Goeyvaerts Consort is Marc Michael de Smet (
o1948), die in de periode 1983-1990 met De Nieuwe Muziekgroep honderden hedendaagse composities voor instrumentaal ensemble had uitgevoerd. Expertise in het dirigeren van (hedendaagse) koormuziek heeft hij opgebouwd via amateurkoren als het Elcerlic-koor, het Brecht/Eisler-koor en De Tweede Adem. In 1991 nodigde ik dit laatste koor uit op het Nieuwe Stemmen festival in Leuven, met werk van Rosseau en Goeyvaerts (
Mon doux pilote...). Aan Marc Michael de Smet vertrouwde
Het Goeyvaerts Consort met centraal artistiek leider Marc Michael de Smedt.
ik daarnaast een workshop toe voor studenten die voor het eerst met hedendaagse koormuziek in contact zouden komen. Toen reeds bleek zijn begaafdheid om mensen enthousiast te maken voor nieuwe muziek: met de spontane steun van De Tweede Adem groeiden workshop en concert uit tot de hoogtepunten van het festival. In zekere zin is De Tweede Adem zelfs aan een teveel aan passie opgebrand. Het werd tijd voor een professioneel koor, dat de passie voor nieuwe muziek op een meer gestructureerde manier kon preken.
Sinds de oprichting in 1995 heeft het Goeyvaerts Consort een repertoire opgebouwd dat wat buitenlandse componisten betreft grotendeels (o.m. Pärt, Feldman, Schnittke, Theodorakis) en wat Vlaamse componisten betreft integraal uit muziek sinds 1950 bestaat (o.m. Rosseau, Coryn, Posman). Opvallend hierbij is de stilistische verscheidenheid. Het ensemble opteert niet voor één bepaalde strekking uit de hedendaagse muziek maar zingt al wat goed en haalbaar is, of het nu expressionistisch, avantgardistisch of postmodernistisch is, repetitief of meditatief, gebaseerd op religieuze of marxistische teksten. Met koorleden Joachim Brackx en Annelies van Parijs heeft men bovendien twee van de interessantste jonge Vlaamse componisten in huis, die uiteraard reeds voor het Consort schreven. Een ander kenmerk is de belangstelling voor interactie met andere kunstvormen, vooraan literatuur en theater. De medewerking aan hedendaagse muziektheaterproducties lag dan ook voor de hand, met als meest geslaagde voorbeeld de opera Meneer, de zot
Auteursrechtelijk beschermd