Ons Erfdeel. Jaargang 34

Michaël Slory

Sarka - Gi Yomo Kenyata (Kenya)

Fri yu no kan skrifina
ini den nangra fu den opete.
Fri kan skrifi soso na ini brudu...
Fri yu no kan begi
te yu de na ini puma yoko.
Na ini sarka
yu musu opo noso pori...
A san sa de
na ini a winti, a dei, sa de fu yu.
A gron di kweki yu yeye
sa de fu yusrefi.
Ma fri yu no kan kisi
na ini den krafana fu den adyankro.
Fri kan skrifi soso na ini brudu...

Uit: Sarka / Bittere strijd, Amsterdam, 1961.

Bittere strijd - Voor Jomo Kenyatta (Kenia)

Vrijheid kan men niet schrijven
in de klauwen van de aasgieren.
Vrijheid kan alleen in bloed worden geschreven...
Om vrijheid kun je niet smeken
als je in de greep bent van de tijger.
Men zal bitter moeten vechten
of verrotten...
Alles wat
in de wind zal zijn, de dag, zal ook van jou
zijn.
De aarde die jouw geest heeft opgevoed
zal je eigendom worden.
Maar vrijheid kun je niet krijgen
in de vallen van de aasgieren.
Vrijheid kan alleen in bloed worden geschreven...

[p. 490]

Kawina-ritmo

Orsyideie
kwinsi ala den lafendra
nanga krakti kon na doro.
Brada nanga yu kawina!
Takru ritmo de na ini mi skin!...
No tagi mi
taki a no de;
a wenke nanga a buba,
blaka leki a neti.
No tagi mi
Taki a e kaseko
na ini a munkenki
soso fu frigiti
den banya na Afrika...
Den susa
pe dusun futu e stanpu
na obyadron fu dede...
Orsydeie syuru ala den lafendra
so ila-ila kon na doro
Brada nanga yu kawina!
Takru ritmo de na ini mi skin!...

Uit: Sarka/Bittere strijd, Amsterdam, 1961.

Kawina-ritmen

Orchideeën
persen met kracht
hun geurige parfums naar buiten.
Broeder met je kawinamuziek en dans!
Wervelende ritmen doorvaren mijn lichaam!...
Zeg mij toch niet
dat zij niet thuis is;
het meisje met de huid
zo zwart als de nacht.
zeg mij toch niet
dat zij aan het heupwiegen is
in de maneschijn.
alleen maar om
de banyadansen in Afrika te vergeten...
De susadansen
waar duizend voeten stampen
naar de bezweringstrommen van de dood
Orchideeën
verspreiden hun geurige parfums
in alle overvloed.
Broeder met je kawinamuziek en dans!
Wervelende ritmen doorvaren mijn lichaam!...

[p. 491]

Perdóname

Deploro
el paisaje
que deja en tu cuerpo.

Esse cuento gris y sombrio.
Esos recuerdos tan desencantados
Esa unanimidad de dsenga-nos.

Deploro
el paisaje
que deje en tu cuerpo.

Pero como el dia
tampoco me mostro su azul.
Pero como tampoco tu
me mostraste une sonrisa.

Esta tarde
era un rincon
de viejas lluvias
que se desataron
de mis amarguras.

Uit: La rueda hacia el día, Paramaribo, 1989.

Vergeef mij

Ik betreur
het landschap
dat ik achterliet op jouw lichaam.

Dit grijze en sombere verhaal.
Deze herinneringen zo onaangenaam.
Deze eenstemmigheid van beledigingen.

Ik betreur
het landschap
dat ik achterliet op jouw lichaam.

Maar zoals de dag
mij ook niet zijn blauwe lucht toonde.
Maar zoals ook jij niet
mij jouw glimlach liet zien.

Deze middag
was een uithoek
van oude regens
die zich losmaakten
uit mijn bitterheid.