Cassandra van Walter Eysselinck.
De troep van de Gentse KNS bracht de kreatie van Cassandra, het jongste stuk van de in Engeland verblijvende Gentenaar Walter Eysselinck. Hoewel de kritieken niet onverdeeld gunstig zijn, vind ik dit nieuwe werk van Eysselinck een voltreffer, die met gelijkaardige produkties uit het buitenland kan wedijveren.
De Griekse Cassandra is in de Eysselinckversie naar Frankrijk en naar 1938 overgebracht. Ook van de gemodernizeerde Cassandra worden de sombere voorspellingen niet geloofd. Zij waarschuwt nochtans voor oorlogsgeweld dat Europa en de wereld zal teisteren, zij voorziet alle gruwelijke gebeurtenissen en eindigt met een vernietigingsvisioen, in het aangezicht van de lachende Amerikaanse bevrijders.
Hoewel uitgaande van voorbije feiten, uitspraken en toestanden (van de inval in Tsjechoslowakije en Polen, via de overrompeling van België, Nederland en Frankrijk, naar het het Oostfront en de invasie van de geallieerden) heeft Eysselinck zijn stuk een trefkracht gegeven die tot in onze dagen natrilt. Zijn aanklacht tegen oorlog, geweld, diktatuur, korruptie, lafheid en establishment, tegen de welvaartsmensjes blijft aktueel. Het individuele drama van Cassandra wordt verstrengeld met het kollektieve drama dat de huidige maatschappij sedert 1938, in verschillende etappes, meemaakt en waarvan het einde nog niet in zicht is.
Dat Eysselinck's Cassandra zo sterk over het voetlicht kwam is vooral te danken aan regisseur Paul Anrieu die - met een totale inzet en toch objektief - voor een grootse montering zorgde, waarin geluid, film- en diaprojekties als het ware een bijkomende dialoog vormden. Fantastisch was de prestatie van Hilde Uytterlinden als Cassandra. Te vermelden zijn ook de prestaties van geluidstovenaar Louis De Meester, dekorontwerper Jan Beekman, uniformadviseur Sus Caspeele, kostumière Janet Burroway en de filmmensen.
Ons lijkt het dat Eysselinck met zijn Cassandra een taal spreekt die volledig van onze tijd is. Bijna gesintetizeerd als een filmscenario bracht Eysselinck een tekst, die Anrieu de kans bood een soort totaal teater te produceren met buitengewoon suggestieve beelden, met een verbazingwekkend geluidsdekor en toch met voldoende aandacht voor het woord zelf en voor de dramatische spanningen door Hilde Uytterlinden ten top gevoerd en prangend tot eksplozie gebracht. Werkelijk een eigentijds werk.
Jan D'Haese