Wij vestigen uw aandacht op enkele artikelen en uitgaven die in hun genre de moeite waard zijn
Jorden runt (wat betekent: de wereld rond) is een Zweeds tijdschrift, gewijd aan het toerisme, mooi uitgegeven en toch blijkbaar niet het blad van een bepaalde vereniging. In nummer 4, 1968, schrijft Axel Gadolin op een prettige manier over Vlaanderen.
De eerste helft van zijn niet al te lang, maar uitstekend geïllustreerd artikel besteedt hij aan een aannemelijk overzicht van onze geschiedenis, de rest aan enkele bezienswaardige Vlaamse steden.
Gadolin weet ongetwijfeld het een en ander van zijn onderwerp af (het is altijd een goed teken als de Vlaamse steden in buitenlandse bladen met hun Nederlandse naam aangeduid worden!), zodat we hem grootmoedig een paar prikjes in onze Vlaamse huid vergeven. Zo beweert hij bv. dat de Vlamingen een wonderlijke kombinatie zijn van het traditionele en het moderne, van bijgeloof en gericht zijn op de toekomst. Misschien kon de man ook wel eens gelijk hebben!
In zijn laatste paragraaf zegt Gadolin dat de naam Vlaming teruggevonden kan worden in de naam Fleming, wat we wisten, maar ook in de naam Lemminkäinen, de grote held uit het Finse Kalevala-epos, wat nieuw voor ons is. Wat tenslotte ‘flandriska kärlek’ of Vlaamse liefde betekent weet ik niet, maar het lijkt me, aan de toon te horen, geen kompliment te zijn.
Eén ding weet Gadolin nog niet: dat de taal van de ‘flamländerna’ niet het ‘flamländska’ is, maar het Nederlands.
(Adres: Jorden runt, Tidskrift för länder, folk och resor, Jarntorgsgatan 4, Stockholm C.)a
De Werkcommissie van Hoogleraren en Lectoren in de Neerlandistiek aan Buitenlandse Universiteiten heeft één belangrijk nadeel: dat ze niet 50 jaar vroeger opgericht werd! Ze helpt namelijk een oud zeer helen, d.w.z. het gebrek aan informatie over onze taal in de buitenlandse wetenschappelijke kringen.
Een van haar initiatieven is de uitgave van een brosjure The Dutch language in the world over de Nederlandse taal in de wereld. Deze brosjure werd verspreid in het Duits, Engels, Frans en Spaans, en gezonden aan 435 germanistische instituten van buitenlandse universiteiten.
Voor dit korte berichtje had ik een Engels eksemplaar ter beschikking. Ik neem aan dat ook in de andere vertalingen eenvoudig van niederländisch - néerlandais - neerlandés gesproken wordt, zoals van Dutch in de Engelse versie. Over deze benaming en wat ermee bedoeld wordt, schrijft prof. K. Heeroma, Groningen. En prof. W. Thys, Gent en Rijsel, handelt dan over de plaats van dat Nederlands aan buitenlandse universiteiten.
Laat ons hopen dat de brosjure het beoogde doel niet mist: overleg uitlokken tussen de germanistische departementen van het binnenland (= België en Nederland) en het buitenland.
(Adres: p/a Nuffic, Molenstraat 27, 's-Gravenhage, Nederland. - 7 blz.)
Heimwee - Quelques pages de Jef Bossuyt is een keurig uitgegeven bundel verzen en pentekeningen van een West-Vlaming die in 1914 naar Normandië uitweek en er in 1961 overleed. Zijn neef, Dr. Christian Bossuyt, heeft de uitgave ervan ter harte genomen. Jef Bossuyt dichtte in zijn jonge jaren in het Vlaams gekleurd Nederlands dat toen in zijn geboortestreek in zwang was (cfr. René De Clercq). Daarna ging hij helemaal op in zijn nieuw Normandisch milieu, en gedurende een lange periode schreef hij Franse verzen. En tenslotte (wat wel uitzonderlijk mag worden genoemd) komt er een nieuwe Vlaamse periode, van 1956 tot 1961.
Jef Bossuyt heeft in een paar Franse, ondeugende ‘liedekens’ een graad van geestigheid bereikt, die hij nergens in zijn Nederlandse verzen (doorgaans zwaarder op de hand en met minder taalbeheersing geschreven) kon evenaren. Deze uitgave is eerder een piëteitsvol aandenken aan een trouw emigrant, dan een bijdrage tot de letterkunde.
(Adres: Dr. Chr. Bossuyt, Ooststraat 42, Zottegem (O.-VI.) - 95 blz. - 155 BF, te gireren op postrekening 832.32.)
Jan Deloof
Auteursrechtelijk beschermd