Ons Erfdeel. Jaargang 12(1968-1969)– [tijdschrift] Ons Erfdeel– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 14] [p. 14] Wim Hazeu Praag in décolleté een spel van horen in de luistergang: het geluk zit in een klein hoekje wachtend op de hand tas over de knieën roosters lichten ons in: géén geur van politiek vietnam, kafka, israël slechts de harde smaak van baar geld opent de blakende borsten zonder step-in geweld misschien de liefde die hier toch ook moet zijn maar hoe die te stelen uit de ogen blikken wie spelt de cafés uit en legt zijn kaart op tafel een open hart in checkpoint charley de moldau verwisselt na elk gelag van vrouw nu de inhalerende droefenis van een oud filmsterportret wenkbrauwen van konijnbont gefronst over een balorig boekje of een gezicht, weerspiegeld in zwart glas, vlak van emotie over een vergeten revolutie in een soldaat herken ik mijn broeder die mij moet doden volgens een gericht regiem en ik hem volgens een regiebericht van hogerhand o praag, kittelplaats van melancholie kunnen wij niet samensmelten in de bomen, stenen, vrouwen Praag, oktober 1967 [pagina 15] [p. 15] Wim Hazeu Vertaling Olga Krijtova Praha s dekoltem hra naslouchání v zvukovodu: štěstí se choulí v malém koutku a čeká na ruku kabelka na kolenou rastry nás informují: žádná vůně politiky vietnamu, kafky, israele jen tvrdá chuť ryzích peněz otvírá pypící poprsí bez korsetového násilí snad láska která tu přece musí být ale jak ji vykrást z oka mžiku kdo vysloví kavárny a vyloží karty na stûl otevřená srdce v checkpoint charley vltava se mění při každém prodlení ženy teď inhalovaný smutek portrétu staré filmové hvězdy oboči z králiči kûže svraštělé nad odbojnou knížkou nebo néjaká tvář, odražená v černém sklu; prostá emocí nad zapomenutou revolucí v jednom vojákovi poznávám svého bratra který mě musí zabit podle nasměrovaného režimu a já jeho podle režijní zprávy z vyšší moci ó praho, klitoris melancholie nemùžeme splynout ve stromech, v kamenech, v ženách Praha, rijen 1967 [pagina 16] [p. 16] Wim Hazeu Praag in kollage stamelend in de woorden van straatnamen en bureaux dan toch de liefde gespeld door een studente een band kou om haar hals rolt onder de herfstbomen af en in een tussentaal die de onze niet is vonkt de rite van verlangen in verstaanbaarheid als de passes van Masopust of de lange avondbenen van de serveerster in Slavia regen, nog vrij van atoomstof poetst de straten op tot een doffe glans de kafkastappen blijven droog: uitgedroogde tabak boven de kacheis de vreemde mis zingt ons naar elkaar ave maria als postillon d'amour en jezus als toeziend voogd er gebeurt niets wat niet mag gebeuren zo is er alles vooral grijs in blauwe tint door de konductrice in rolladepak niet opgemerkt, gelukkig maar want alleen wij gaan met impressies aan de haal voor ons rekt Praag zich uit tot één groot kerkhof waar het goed leven is Praag, oktober 1967 [pagina 17] [p. 17] Wim Hazeu Vertaling Olga Krijtova Praha v kolázi zajikáme se slovy jmen ulic a úřadu a pak přesto láska hláskovaná studentkou pouto zimy na šíji jí spadne pod podzimnimi stromy a pak v prostřednické řeči která není naší zajiskří rituál touhy v srozumitelnosti jako kroky Masopusta nebo dlouhé večerní nohy servírky ze Slávie déšť ještě prostý atomového prachu čistí ulice na matný lesk kafkovy kroky zustávaji suché: vysušený tabák nad kamny cizi mše nás sezpívá dohromady ave maria jako postillon d'amour a ježiš jako dohlížející poručník nestane se nic co by se nesmělo stát a tak zůstane všechno především v šedomodrém odstínu nepovšimnuto paní prùvodčí v srolovaném obleku, naštěstí prože jenom my zmizime s dojmy před námi se protahuje Praha v jediný velký hřbitov kde se dobře zije Praha, rijen 1967 Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd