Ons Erfdeel. Jaargang 11

[p. 90]

[Adriaan Magerman]

liedje

Uw mond onmondig op mijn mond
wij liggen aan dezelfde muur
wij smaken dezelfde regen
wij ademen dezelfde grond

Wij ademen hetzelfde kleurloos vuur
wij zeggen herfst en koude tot elkaar
en ergens tilt de bleke kreet van de regen
liefste ons naar waar

Adriaan Magerman

liedchen

Dein mund unmündig auf meinem mund
wir liegen an derselben mauer
wir schmecken denselben regen
wir atmen denselben grund

Wir atmen dasselbe farblose feuer
wir sagen herbst und kälte zu einander
und irgend hebt der bleiche schrei des regens
liebste uns wohin

Adriaan Magerman
(übersetzt von Hans O.E. Gronau)