Van de brug af gezien.
In mijn laatste kroniek heb ik een nog al felle kritiek geuit op de Haagse Comedie n.a.v. de opvoering ‘Helder zien in het donker’. Ik wil hiervan niets terugnemen, maar wel moet ik hier vermelden de zeer geslaagde presentatie door dit gezelschap van het stuk van Arthur Miller: ‘Van de brug af gezien’. Miller is een veelzijdig en geraffineerd dramaturg. In dit stuk, evenals in ‘Na de Zondeval’, hanteert hij op intelligente wijze de vorm waarbij een bepaalde figuur de diverse scenes verbindt en bekommentarieert. In dit geval de advokaat Mr. Alfieri die de tragedie begeleidt van Eddie. Deze laatste gaat ten onder door zijn liefde voor het meisje Catherine, die hij als zijn dochter koestert en meer dan dat liefheeft, zodat hij in een vlaag van jaloezie de liefde en het huwelijk van haar en de immigrant Rodolpho tegenwerkt en daarbij via een hoogoplopende ruzie omkomt. Dit alles speelt zich af als een dwingend noodlot dat de hoofdfiguur meesleept. Vooral Ko van Dijk als de dokwerker Eddie en Paul Steenbergen als de advokaat leverden boeiende prestaties.